36 छबिमा सिमोन पत्रुसइ खीने “ओ प्रभु, क्हि खनिर ह्यासिन् मुँ?” बिमा। येशूजी बिइ, “तोगो क्हि ङ ह्याबै क्ल्ह्योर ङए लिलि खल् आखाँ। लिउँइँ बिस्याँ क्हि ङए लिलि खब्मुँ।”
“ओ ङए च्योंनें कोलोमैं, दे त्हे समा मत्त्रे ङ क्हेमैंने बालु तब्मुँ! क्हेमैंइ ङ म्हैब्मुँ, ङइ यहूदी चिबनाँब्मैंने बिब् धोंले तारे क्हेमैंने या बिमुँ, ङ ह्याबै क्ल्ह्योर क्हेमैं खल् आखाँ।
ङए आबाए धिंर टिबै क्ल्ह्योमैं ल्हें मुँ। ङ क्हेमैंए ल्हागिर टिबै क्ल्ह्यो तयार लबर ह्यासिन् मुँ। छ आङिस्याँ ङइ क्हेमैंने चु ताँ आबिमल।
छले खीए को-कोइ चेलामैंइ घ्रिइ-घ्रिने बिइ, “‘तिस्याँदे लिउँइँ क्हेमैंइ ङ म्रोंरिब् आरे। तिस्याँदे लिउँइँ क्हेमैंइ धबै ङ म्रोंब्मुँ, तलेबिस्याँ ङ आबा ङाँर ह्यासिन् मुँ।’ बिसि खीजी ङ्योने बिब तो जा?”
ङ तारे ङ कुल्मिंबै आबा ङाँर ह्याइनमुँ, दिलेया क्हेमैं खाबज्यै ‘क्हि खनिर ह्याइनमुँ?’ बिसि ङने आङ्योए।
तलेबिस्याँ ङ सिबै त्हे चेंदो तखइमुँ बिसि ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टजी ङलाइ उँइँमिंइमुँ।