2 दिलेया ङेसार्बै चब् चबै त्हे भन्दा ओंसोंन् दुष्टइ येशूलाइ क्हाल् पिंबै सैं इस्करयोतथें सिमोनए च्ह यहूदाए सैंर झोंल् खाँल।
ह्रोंसए ह्युलए फिर म्हाँया लबै सिमोन नेरो यहूदा इस्करियोत। चु इस्करयोतइ लिउँइँ येशूलाइ धोका पिंसि क्हाल् पिंइ।
च त्हेर्न यहूदा इस्करियोतए सैंर दुष्ट होंइ। च यहूदा येशूए च्युसे ङ्हिं चेलामैं न्होंर्बै घ्रि मुँल।
“ओ सिमोन, सिमोन, थेद्! म्हिमैंइ नौलिर गहुँ टाब् धोंले दुष्टइ क्हि टाल् योंरिगे बिसि यो छ्युँ लइमुँ।
तलेबिस्याँ खीलाइ क्हाल् पिंबै म्हि खीजी ङो सेल् खाँल। छतसि खीजी, “क्हेमैं ताँनन् चोखो आरे,” बिल।
छतमा खी चबै क्ल्ह्योउँइँले रेइ, धै फिर्बै क्वें प्लिसि पछ्यौर घ्रि खीए क्रेर फैइ।
दिलेया पत्रुसइ चने बिइ, “ओ हननिया, क्ल्ह्यो चुँसि योंबै मुइ च्युगुदे ह्रोंसने थेंसि पबित्र प्ल्हने स्योर तेब दुष्टइ क्हिए सैंर खैले झोंमिंइ?
परमेश्वरलाइ धन्यबाद तरिगे, तलेबिस्याँ खीजी तीतसलाइ क्हेमैं ल्होमिंबै सैं पिंइमुँ।
च म्हिमैं धोंलेन् ङ्यो ताँनइ ओंसों ङ्योए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै इच्छा पूरा लबै ल्हागिर लोब लमल। छतसि अरूमैंने धोंले ङ्योने या परमेश्वर ह्रिस खल।
तलेबिस्याँ च म्रुँमैं च्युलाइ परमेश्वरजी छाबै के लबै सैं पिंइ: परमेश्वरजी बिबै ताँ ताँन् आतन् समा च खेदोइ ग्याल्स लरिगे बिसि चमैंइ ताँन् सैं घ्रिले खेंमैंए ग्याल्स लबै भों च खेदोलाइ पिंब्मुँ।