14 ङ क्हेमैंए प्रभु नेरो गुरु तसेया ङइ क्हेमैंए प्हले ख्रुमिंइँमुँ बिस्याँ क्हेमैंज्यै या घ्रिइ-घ्रिए प्हले ख्रुमिंल् त्हुम्।
प्रभुए प्हलेर बेल्ले लिंबै थाँ खबै अत्तर फोमिंसि ह्रोंसए क्र प्होइ फ्योमिंब चुन् मरियम मुँल। चए अलि लाजरस नरिल।
प्रभु येशूजी बिबै चु ताँ मैंन्, ‘किंबै म्हि भन्दा पिंबै म्हिइ आशिक् योंम्।’ छतसि क्हेमैंज्यै या बेल्ले भोंले के लसि भों आरेब्मैं ल्होल् त्हुम् बिसि क्हेमैंए उँइँर्न ङइ के लसि नमुना उँइँमिंइँमुँ।”
ह्रोंसए तेमैंने धोंले घ्रिइ घ्रिने क्ह्रोंसेंन्बै म्हाँया लदु। अरूलाइ सैं न्होंउँइँले ओंनों मान लद्।
ताँनने क्ह्रिइ टिद्, थेब् आप्हैंन्, बरु कुरब्मैंने बालु प्रद्, ह्रोंसन् बेल्ले ह्रब्-सेब् आप्हैंन्।
छतसि क्हेमैंइ चु ताँ क्होरिगे बिब ङए सैं मुँ, परमेश्वरए प्ल्हउँइँले पोंबै म्हिइ येशूलाइ स्यारल् आखाँ, झाइले अर्को ताँ पबित्र प्ल्हउँइँले मत्त्रे “येशून् प्रभु ग” बिल् खाँम्।
छतसि बिश्वासर आभोंबै अलिलाइ ङइ चबै सैइ पापर च्होवाम् बिस्याँ, कुर चडेबै सै ङइ खोंयोंइ चरिब् आरे।
क्हेमैंए न्होंरि को-कोइइ “पावल ङिउँइँले ह्रेंगो तमा ङिलाइ हौदिबै प्ह्रिछ्या प्ह्रिम्, दिलेया ङि ङाँर मुँमा च्योंब तसि तोइ आबिल्ले टिम्,” बिसि बिम् रो। दिलेया ख्रीष्टजी ङ्योए फिर म्हाँया लब् धोंले ङए सैंरै या ल्हयो खबइले क्हेमैने ङ यो छ्युँ लम्:
तलेबिस्याँ ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टजी ङ्योए फिर कति थेबै दयाम्हाँया लइमुँ बिब क्हेमैंइ सेइमुँ। येशू ख्रीष्टने तोन्दोंरि सै मुँलेया क्हेमैंए ल्हागिर ङ्हाँदु तइ। तलेबिस्याँ खीए ङ्हाँदुउँइँले क्हेमैं प्लब् तरिगे बिब खीए सैं मुँल।
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैं ठिमए न्होंर टिल् आत्हुरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ त्हाँब् ग। छले क्हेमैं खाँसो ङ्हाँन् तल् योंबइले तारे पिरु ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि आप्रद्, बरु घ्रिइ घ्रिने म्हाँया लसि घ्रिइ घ्रिए सेवा लद्।
झाइले ताँनइ परमेश्वर आबाए मान तबै ल्हागिर “येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग” बिसि म्हाँदिब्मुँ।
छाबै म्हरेस्योमैं छ्याँबै के लसि छ्याँबै मिं चल्दिब धै ह्रोंसए च्ह-चमिमैं छेनाले फारब, प्ह्रेंमैंलाज्यै या चब् थुँबर मान लब, थेब् आप्हैंनले बिश्वासीमैंए सेवा लब, दुःख तब्मैंलाइ ल्होब, छाबै छ्याँबै केमैंर सैं पिंब्मैं तल् त्हुम्।
ङ्योए बिश्वास सुरु लब नेरो बिश्वास पूरा लमिंबै येशूलाइ मत्त्रे ङ्ह्योले। खीजी लिउँइँ तखबै सुखा मैंसि म्हिमैंइ खीए आब्रु वालेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले क्रूसर्बै थेबै दुःख नोमिंइ। धै तोगो खी परमेश्वरए राजगद्दिए क्योलोउँइँ क्हुँइमुँ।
येशू ख्रीष्टजी खैले दुःख नोल, छलेन क्हेमैंज्यै या दुःख नोल् त्हुलेया नोम् बिबै सैं लद्। तलेबिस्याँ ज्युर दुःख नोबै म्हिमैंइ पाप लब पिवाम्।
छलेन ओ फ्रेंसि छमिमैं, क्हेमैंए चिब्मैंइ बिब् ङिंन्। क्हेमैं ताँन् ह्रोंस ह्रोंसए न्होंर थेब् आप्हैंन्ले घ्रिइ घ्रिए सेवा लद्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ: “परमेश्वरजी थेब् प्हैंब्मैंए बिरोध लम्, दिलेया थेब् आप्हैंब्मैंए फिर आशिक पिंम्।”