13 क्हेमैंइ ङने ‘गुरु’ नेरो ‘प्रभु’ बिमुँ। चु क्हमैंइ ठिकन् बिम्, तलेबिस्याँ ङ चन् ग।
छलेन म्हिए च्ह या अरूमैंउँइँले सेवा योंबर युब आङिं, दिलेया सेवा लबर नेरो ल्हें म्हिमैंए पापउँइँले फ्रेमिंबर ह्रोंसए ज्यु पिंबर युब् ग।”
पेयेशूजी चने बिइ, “क्हिइ ठिकन् बिइ। छान् लद्, छ लइबिस्याँ क्हिइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
येशूजी धबै अर्को ताँ बिइ, “ङइ बिबै ताँ आङिंस्याँ क्हेमैंइ तले ङने ‘ओ प्रभु, प्रभु’ बिमुँ?
सिमोनइ बिइ, “ङए सैंर, छे ल्हें माफ योंबै म्हिइ ल्हें म्हाँया ललै।” येशूजी चने बिइ, “क्हिइ ठिक ताँ मैंना।”
प्रभुए प्हलेर बेल्ले लिंबै थाँ खबै अत्तर फोमिंसि ह्रोंसए क्र प्होइ फ्योमिंब चुन् मरियम मुँल। चए अलि लाजरस नरिल।
च्हौ बिसि मार्था धिंर एह्यासि मरियमलाइ हुइसि खाबज्यै आथल्ले “गुरु फेखइमुँ, खीजी क्हि हुइरिमुँ,” बिइ।
लाजरसए आनामैं ङ्हिंइ “प्रभु, क्हिजी बेल्ले म्हाँया लबै लाजरस नरिइमुँ” बिसि येशू ङाँर सँउँसर कुलइ।
छतसि क्हेमैंइ चु ताँ क्होरिगे बिब ङए सैं मुँ, परमेश्वरए प्ल्हउँइँले पोंबै म्हिइ येशूलाइ स्यारल् आखाँ, झाइले अर्को ताँ पबित्र प्ल्हउँइँले मत्त्रे “येशून् प्रभु ग” बिल् खाँम्।
ङ्योए ल्हागिरि घ्रि मत्त्रे परमेश्वर आबा मुँ। खीजीन् तोन्दोंरि सै बनेइ, छतसि खीए ल्हागिर्न ङ्यो सोम्। धबै ङ्योए ल्हागिरि प्रभु घ्रि मत्त्रे मुँ, खी येशू ख्रीष्ट ग। खीउँइँलेन् ताँन् सैमैं तखइ, धै खीउँइँलेन् ङ्यो सोल् योंम्।
ओ क्ल्हेमैं, केब्छैंमैंने छ्याँबै ब्यबहार लद्, चमैंलाइ आहौदिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए क्ल्हे नेरो चमैंए क्ल्हे स्वर्गर मुँबै प्रभुन् ग। खीजी खाबलाज्यै या आफेल।
झाइले ताँनइ परमेश्वर आबाए मान तबै ल्हागिर “येशू ख्रीष्टन् प्रभु ग” बिसि म्हाँदिब्मुँ।
च्हौ मत्त्रे आङिं, क्ह्रोंसेंन बिब् गो बिस्याँ येशू ख्रीष्ट ङए प्रभु ङो सेल् योंबै थेबै ताँ, अरू सैमैंने च्हैंमा ताँन् सैमैं तोगो ङइ फाकर्बै सैमैं धों ङ्हाँम्। तोगो ङइ ख्रीष्ट येशूजी पिंबै ताँन् सैमैं योंल् खाँरिगे बिसि खीए ल्हागिर ताँन् सै पिवाइमुँ, च ताँन् सैमैं स त्हुल धोंन् ङ्हाँइमुँ।
परमेश्वर घ्रि मत्त्रे मुँ बिबै ताँ क्हिइ क्वेंम्, चम् ङिंबन् ग! मोंमैंज्यै या छलेन् क्वेंम्, धै ङ्हिंसि त्हारम्।