10 येशूजी चने बिइ, “ख्रुल् खाँबै म्हिला प्हले मत्त्रे ख्रुल् त्हुम्, चए अरू ज्यु ताँन् चोखो मुँ। क्हेमैं चोखो मुँ, दिलेया ताँनन् आङिं।”
ङिए फिर आछ्याँब् लब्मैंलाइ ङिइ क्षमा पिंल् खाँब् धोंले ङिइ लबै आछ्याँबै केमैंउँइँले ङि क्षमा पिंनु।
“ङइ क्हेमैं ताँनए बारेर बिब् आङिं। ङइ त्हाँबै म्हि ङइ सेमुँ। दिलेया ‘ङए क्हें चबै म्हिइ ङए फिर प्हलेइ ह्याँइ’ दिलेया ठिमर प्ह्रिबै ताँ पूरा तरिगे बिसि छ तब् ग।
सिमोन पत्रुसइ खीने बिइ, “छ बिस्याँ ओ प्रभु, ङए प्हले मत्त्रे आङिं, ङए यो नेरो क्रया ख्रुमिंन्।”
ङइ क्हेमैंने बिबै ताँमैंउँइँले क्हेमैं ओंसोंन् चोखो तल् खाँइमुँ।
तलेबिस्याँ खाबइ ख्रीष्टए फिर बिश्वास लइमुँ च म्हि छारा तम्। ओंसोंबै आछ्याँबै सैमैं ताँन् म्हह्याइ, तोन्दोंरि सै छारा तयाल् खाँइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ्यो ख्रीष्टउँइँले ठिक ठर्दिरिगे बिसि तोइ पाप आरेबै येशू ख्रीष्टलाइ परमेश्वरजी ङ्योइ लबै पापए ति नोल् पिंइ।
ओ ङइ खोबै अलि-अङाँमैं, चु ताँन् बाछामैं ङ्योए ल्हागिर्न ग। छतसि ङ्योए ज्यु नेरो सैं पापर च्होवाबै सैमैंउँइँले ङ्यो स्यो तले। झाइले ङ्यो परमेश्वरने ङ्हिंसि खीए उँइँर ज्युर सैंर छ्याँब् ततै ह्याले।
शान्ति पिंबै परमेश्वरजी ताँन् सैर क्हेमैंलाइ पबित्र लमिंरिगे, धै ङ्योए प्रभु येशू युबै त्हेर क्हेमैंए ज्यु, सैं, खों, बेल्ले छ्याँब नेरो खोट आरेब तरिगे।
तलेबिस्याँ चु सैमैं ताँन् चब्, थुँबै ल्हागिर नेरो ज्यु ख्रुसि चोखो लबै रोसमैं मत्त्रे ग। परमेश्वरउँइँले अर्को छारा ठिम आयुन् समा चु रोसमैंइ ज्युए ल्हागिर मत्त्रे के लम्।
ङ्यो ताँनइ ल्हें गल्तिमैं लम्, दिलेया खाबइ ह्रोंसइ पोंबै ताँर गल्ति आल, चइ ह्रोंसए ताँन् ज्युइ या तार झोंल् खाँम्, धै च क्ह्रोंसेंन्बै छ्याँबै म्हि तम्।