5 “चु अत्तर सोंब्रा चाँदिए सिक्कर चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं पिंस्याँ आतमल् वा?”
छबिले या फारोइ बिइ, “क्हेमैं प्ल्हेउ मुँ, के लदा आङ्हाँ। छतसि ‘ङि याहवेह ल्हागिर ख्रों पिंबर ह्याल् पिंन् बिसि क्हेमैंइ बिमुँ।’
दिलेया इँट बिस्याँ चमैंइ तोगो समा कति बनेदै खइमुँ च्हगन् बनेबर ल्हैदिद्। इँट घ्रि या ताइ माइ आतरिगे तलेबिस्याँ चमैं प्ल्हेउ तइमुँ। छतसि ‘ङिए परमेश्वरए मिंर ख्रो पिंबर ह्याल् पिंन्,’ बिसि चमैं ओरइमुँ।
“दिलेया च केब्छैं बैरु त्होंह्यामा चइ ह्रोंसए चाँदिए मुइ प्र छे बोबै के लबै थु घ्रि त्होइ। धै ‘ङउँइँले बोबै छे फोद्’ बिसि चए खरिर क्हाइ।
चइ म्रोंमैंने तिगेंर योंबै नों सै तोक्दिसि चमैं के लबर म्रोंर कुल्मिंइ।
“छतसि क्हेमैंए सै न्होर चुँसि योंबै मुइ आयोंब्मैं पिंन्। झाइले ह्रोंसए ल्हागिर खोंयोंइ स्योब आतबै नेंदोमैं रोसि नाँस आतबै सै न्होर स्वर्गर साँन्। स्वर्गर थेंबै सै न्होर खोंयोंइ आम्ह, तलेबिस्याँ खाबज्यै ह्योल् आँखाँ, झाइले प्हुँलुँज्यै आच।
चए ताँ थेसि येशूजी चने बिइ, “अझै क्हिइ लल् त्हुबै के घ्रि चैमुँ। क्हिने मुँबै सैमैं ताँन् चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं चुमिंन्, धै ङए लिलि प्रद्, छलस्याँ क्हिइ स्वर्गर सै न्होर योंब्मुँ।”
“क्हिइ ह्रोंसए अलिए मिर्बै कसिं म्रोंम्, दिलेया ह्रोंसए मिर्बै म्हुँडा बिस्याँ तले आम्रों?
येशूए चेलामैं न्होंर्बै खीलाइ क्हाल् म्हैबै इस्करियोतथें यहूदाइ बिइ।
चइ ङ्हाँदुमैंए फिर ल्हयो खसि चु ताँ बिब् आङिंल। तलेबिस्याँ च ह्यो मुँल। मुइ झोंबै नेंदो चने मुँल। छतसि च नेंदोउँइँले चइ मुइ ह्योब्रें लमल।
यहूदाने मुइ झोंबै नेंदो मुँल। छतसि “येशूजी चने ‘चाडए ल्हागिर चैदिबै सैमैं किंन्’ अथवा ‘ङ्हाँदुमैंलाइ च्हौदे मुइ पिंन्,’ बिब् मुँलै,” बिसि को-कोइ चेलामैंइ मैंइ।
फिलिपइ खीने बिइ, “च्हौ ल्हें म्हिमैंलाइ च्युगु च्युगु पिंना बिलेया ङ्हिब्ब्रा चाँदिए मुइइ क्हें किंलेया योरिब् आरे।”