47 ङइ बिबै ताँमैं थेसेया च ताँ आङिंइ बिस्याँ, ङइ चए निसाफ लरिब् आरे, तलेबिस्याँ ङ ह्युलर्बै म्हिमैंए निसाफ लबर युब आङिं, दिलेय ह्युलर्बै म्हिमैं जोगेमिंबर युब् ग।
“छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, छेनाले मैंन्! क्हेमैंइ छाबै कोलोमैं धों तब्मैं खाबलाज्यै या हेल आलद्। तलेबिस्याँ चमैं जोगेमिंबर स्वर्गदूतमैं स्वर्गरि खोंयोंन् बिलै ङए आबाए उँइँर्न तम्।
[तलेबिस्याँ म्हिए च्ह म्हयाबै म्हिमैं म्हैसि जोगेमिंबर युब् ग।]
छलेन म्हिए च्ह या अरूमैंउँइँले सेवा योंबर युब आङिं, दिलेया सेवा लबर नेरो ल्हें म्हिमैंए पापउँइँले फ्रेमिंबर ह्रोंसए ज्यु पिंबर युब् ग।”
तलेबिस्याँ म्हिए च्ह छलेन् घ्याँ आसेसि म्हप्ररिब्मैंलाइ म्हैबर नेरो जोगेमिंबर युब् ग।”
झाइले खेंमैं अर्को नाँसर ह्याइ।
ङलाइ आम्हाँदिब्मैं नेरो ङए ताँ आक्वेंब्मैंए ल्हागिर नियाधिश घ्रि मुँ। चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर ङइ पोंबै ताँमैंइन चमैंए निसाफ लब्मुँ।
तलेबिस्याँ ह्युलर्बै म्हिमैं दोषि ठर्दिबर परमेश्वरजी ह्रोंसए च्हलाइ कुलब आङिं, दिलेया चमैंलाइ जोगेबर कुल्मिंइ।
“आबाए उँइँर ङइ क्हेमैं छ्याब् ल्हैदिब्मुँ बिसि आमैंन्। क्हेमैंलाइ छ्याब् ल्हैदिबै म्हि स्योंम्बै मोशा ग! चए फिर्न क्हेमैंइ आशा थेंइँमुँ।
ङइ क्हेमैंए बारेर बिल् त्हुबै ताँमैं नेरो निसाफ लल् त्हुबै ताँमैं ल्हें मुँ। दिलेया ङ कुल्मिंबै परमेश्वर क्ह्रोंसेंन्ब मुँ, छतसि खीउँइँले ङइ तो थेमुँ चन् ङइ ह्युलर्बै म्हिमैंने बिमिंमुँ।”
झाइले ङ्योए प्रभुजी म्हिमैंए पापमैं सैदिमा ङ्यो जोगेबै मौका पिंइमुँ बिसि सैंर मैंन्। चु ताँ ङ्योए खोबै आघें पावलज्यै या परमेश्वरजी पिंबै बुद्धिजी चु ताँमैं खीए प्ह्रिछ्यार क्हेमैंए ल्हागिर प्ह्रिइमुँ।
परमेश्वर आबाजी खीए च्हलाइ ह्युलर्बै म्हिमैं जोगेबर कुल्मिंब् ग बिसि ङिइ म्रोंइमुँ धै ग्वाइ पिंम्।