28 छतसि, ओ आबा, क्हिए मिंए थेबै मान तल् पिंन्।” बिबै तोदोंन् “ङए मिंए मान ङइ तल् पिंइँमुँ, धबै तल् पिंब्मुँ बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले युइ।”
च त्हेर्न येशूजी प्राथना लसि “ओ आबा, स्वर्ग नेरो पृथ्बीर्बै क्ल्हे, ङ क्हिलाइ धन्यबाद पिंम्, तलेबिस्याँ ज्ञान बुद्धि मुँ बिसि ह्रब्-सेब् प्हैंब्मैंउँइँले क्हिजी चु ताँमैं लोथेंइ। दिलेया कोलोमैं धों तबै तोइ आसेबै म्हिमैंलाइ क्हिजी चु ताँ क्होल् लमिंइ।
ओ आबा, क्हिजी छान् लब छ्याँब ङ्हाँइ।”
पत्रुसइ छले ताँ लनालन् चारबै न्हाँम्स्योइ खेमैंलाइ हुवाइ। धै “चु ङइ खोबै च्ह ग। चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्!” बिबै कै च न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले थेइ।
धबै ङ्हिखेबै लारै या येशू ह्यासि छले प्राथना लइ, “ओ ङए आबा, चु दुःख ङइ आनोसि आत बिस्याँ क्हिए सैंर मैंब् धोंन् तरिगे।”
झाइले “चु ङइ खोबै च्ह ग, चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले युइ।”
च तोदोंन् “क्हि ङइ खोबै च्ह ग, क्हि म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ!” बिबै कै घ्रि स्वर्गउँइँले थेइ।
“ओ आबा, क्हिजी लल् आखाँबै सै तोइ आरे। छतसि चु दुःख ङ ङाँइँले स्योमिंनु। दिलेया ङए सैंर मैंब् धोंले आङिं, क्हिए सैंर मैंब् धोंले तरिगे।”
च तोदोंन् न्हाँम्स्यो खसि खेंमैं हुवाइ, धै न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले “चु ङइ खोबै च्ह ग, क्हेमैंइ चुए ताँ थेद् बिबै कै थेइ।”
झाइले परमेश्वरए पबित्र प्ल्ह तोंगुए क्होले येशूए फिर युसि टिइ। धै “क्हि ङए खोबै च्ह ग, क्हि म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ,” बिबै कै स्वर्गउँइँले युइ।
झाइले न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले “चु ङइ त्हाँबै ङए च्ह ग। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्,” बिबै कै चमैंइ थेइ।
च सँउँसर थेसि येशूजी बिइ, “चु नबइ च आसि। परमेश्वरए मिं थेब तरिगे धै परमेश्वरए च्हजी मान योंरिगे बिसि च नब् ग।”
येशूजी पत्रुसने बिइ, “क्हिए सेलाँ स्युर झोंन्। आबाजी ङलाइ पिंबै दुःखए प्हेला ङइ आथुँले वा?”
येशूजी बिइ, “चुज्यै पाप आल, चुए आबा-आमाज्यै पाप आल। चु कनउँइँले परमेश्वरए थेबै केमैं म्हिमैंइ म्रोंरिगे बिसि चु म्हि कन तब् ग।
छाबै के तले लइ बिस्याँ तारे खबै जुगरि झन् खीए बेल्ले थेबै दयाम्हाँया उँइँब्मुँ। तलेबिस्याँ येशू ख्रीष्टजी ङ्योए ल्हागिर लबै केमैंइ लमा ङ्योइ च दयाम्हाँया योंइमुँ।
दिलेया तिंजोरो खीए फिर बिश्वास लब्मैंउँइँले स्वर्गर्बै म्रुँमैं नेरो अधिकारिमैंइ परमेश्वरए औदिबै ज्ञान बुद्धिए ताँमै सेरिगे बिसि खीजी चु चाँजो उँइँमिंइ।
छतसि तारे खबै ताँन् पुस्ता-पुस्तार्बै बिश्वासीमैंइ येशू ख्रीष्टउँइँलेन् परमेश्वरलाइ खोंयोंन् बिलै मान लरिगे। आमेन, छान् तरिगे!
धै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वर आबाजी येशूलाइ थेबै मान पिंसि चारमिंइ, धै च चारबै ह्वेइले “चु ङए खोबै च्ह ग! चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ,” बिबै कै ङिइ थेल।