21 चमैंइ गालीलर्बै बेथसेदाथें फिलिप ङाँर खसि “ओ चिब, ङि येशूने त्होदा ङ्हाँइमुँ,” बिसि यो छ्युँ लइ।
“ओ खोराजीनथेंमैं नेरो बेथसेदाथेंमैं! धिक्कार मुँ क्हेमैं, तलेबिस्याँ क्हेमैं ङाँर लब् धोंबै औदिबै केमैं टुरोस नेरो सिदोन सहरजरे लस्याँ चमैंइ स्योंमन् ह्रेंगा खिसि मेब्ब्रो फोसि खेंमैंइ लबै आछ्याँबै केमैं पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एमल।
च ङ्ह्योब् लिब्मैंइ बिइ, “यहूदीमैंए म्रुँ तसि फिबै कोलो खनिर मुँ? तलेबिस्याँ खी फिइमुँ बिसि सेल् पिंबै मुसारा ङिइ स्यारउँइँले त्होंब म्रोंइ। छतसि खीलाइ फ्योबर ङि चुर खइमुँ।”
नथानेलइ खीने ङ्योएइ, “क्हिजी ङ खैले ङो सेइ?” येशूजी बिइ, “फिलिपइ क्हि हुइब् भन्दा ओंसोंन् ङइ क्हि तुँबुए धुँ न्होंर म्रोंल।”
खीए च्ह ङाँइ ङ्ह्योसि खीए फिर बिश्वास लब्मैं ताँनइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंरिगे बिब ङए आबाए सैं मुँ। झाइले ह्युलर्बै आखिरि त्हिंइर ङइ चमैं सोगों लमिंब्मुँ।”