55 च त्हेर यहूदीमैंए दुःखने फ्रेबै चाड खबि छेल। छतसि नाँ-नाँसर्बै ल्हें म्हिमैं ह्रों-ह्रोंसलाइ चोखो लब् बिसि दुःखने फ्रेबै चाड खब् भन्दा ओंसोंन् यरूशलेमर ह्याइ।
छबिमा याकूबइ ह्रोंसए परवा नेरो ह्रोंसने मुँबै ताँन् म्हिमैंने बिइ, “क्हेमैंने मुँबै आगुए देवतामैं ताँन् भ्योंवान् धै क्हेमैं चोखो तसि क्वें फेर्दिद्।
ओ याहवेह, ङए योइ छ्याब् खबै केमैं तोइ आलइमुँ; छतसि क्हिए मिंर ख्रो पिंबै क्ल्ह्योर क्हिए मिं क्वेदै ङ प्रम्।
याहवेहजी चने बिइ, “क्हि म्हिमैं ङाँर ह्यासि ‘तिंयाँ नेरो प्हन्हाँग पबित्र तसि ह्रों-ह्रोंसए क्वें ख्रुद्,’ बिद्।
येशूजी चु ताँन् ताँमैं बिल् खाँबै लिउँइँ ह्रोंसए चेलामैंने बिइ,
“क्हेमैंइ सेइमुँ, ङ्हिरो लिउँइँ दुःखने फ्रेबै चाड खमुँ। च त्हेर म्हिमैंइ म्हिए च्ह क्रूसर च्योवाबै ल्हागिर क्हाब्मुँ।”
दुःखने फ्रेबै चाड नेरो प्लेढा आझोंबै क्हें चबै त्हिंइ खब ङ्हिरो चैल। ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो शास्त्रिमैंइ खाबज्यै आसेल्ले येशूलाइ खैले क्हासि सैब् ङ्हे बिसि घ्याँ म्हैरिल।
च त्हेर प्लेढा आझोंबै क्हें चबै चाड खबि छेल। च त्हिंइने दुःखने फ्रेबै चाड बिमल।
दुःखने फ्रेबै चाडए टुरो ओंसों येशू बेथानिया बिबै नाँसर खइ। चर येशूजी सिबउँइँले सोगों लमिंबै लाजरस बिबै म्हि टिमल।
खीजी चु ह्युल पिसि परमेश्वर आबा ङाँर ह्याबै त्हे तखइमुँ बिसि दुःखने फ्रेबै चाडए ओंसोंन् येशूजी था सेल। खीजी ह्युलर मुँबै ह्रोंसए चेलामैंने खोंयोंइ म्हाँया लरिमल, धै लिउँइँ समन् चमैंने म्हाँया लरिइ।
चमैंइ न्हाँगर्न येशू कैयाफाए धिंउँइँले रोमी सरकारए क्रथेए दरबारउँइँ बोइ। दिलेया यहूदी चिबनाँब्मैं “दुःखने फ्रेबै चाडए भोज चबै ल्हागिर ङ्यो चोखो तल् त्हुम्,” बिसि दरबार न्होंर आहों।
च त्हेर यहूदीमैंए दुःखने फ्रेबै चाड खबि छेमा येशू यरूशलेमर ह्याइ।
यहूदीमैंए छ्यार चोखो तबै ल्हागिरि क्यु ल्हें चैदिमल। छतसि प्र लिटरदे क्यु त्हेबै युँमाए कुँइँडि टुग्लो चर थेंल।
च लिउँइँ यहूदीमैंला चाड खल। छतसि येशू धबै यरूशलेमर ह्याइ।
च त्हेर यहूदीमैंए दुःखने फ्रेबै चाड खबि छेल।
चमैंने बालु क्हि या चोखो तदु, चमैंए खर्ज या क्हिइन फोमिंनु। धै चमैंइ क्र खोररिगे। छले क्हिइ ठिम म्हाँदिब् म्रोंसि क्हिए बारेर ओंसों थेबै आछ्याँबै ताँ क्ह्रोंसेंन् आङिंन बिसि ताँनइ सेब्मुँ।
छबिमा पावलइ च भक्कल् लबै म्हि प्लि बोसि प्हँन्हाँग्धों चमैंने बालु ह्रोंसै या चोखो तबै के लइ। धै खेंमैंए चोखो तबै त्हिंइ खोंयों पूरा तब् ङ्हे धै चमैं घ्रि-घ्रिए ल्हागिर ख्रो खोंयों पिंब्मुँ बिसि था पिंबर पावल मन्दिर न्होंर होंइ।
चुमैंइ मन्दिरर ङलाइ त्होमा ङइ चोखो तबै के ताँन् लल् खाँल। चर म्हिए हुल नेरो खैला-बैला तोइ आरेल, दिलेया एशियार्बै को-कोइ यहूदीमैं चर मुँल।
छतसि ताँन् म्हिमैंइ ओंसों “ङ प्रभु भोज चबर लायकबै मुँ उ आरे?” बिसि ह्रोंसइन ह्रोंसलाइ जाँचेरिगे। च लिउँइँ मत्त्रे क्हें चरिगे धै प्हेलाउँइँले थुँरिगे।
क्हेमैंए सैं परमेश्वर ङाँइ एद्, झाइले परमेश्वरै या क्हेमैं ङाँर खब्मुँ। ओ पापिमैं! आछ्याँबै के लब् पिसि छ्याँबै के लद्। सैं ङ्हिंरि लब्मैं! क्हेमैंए सैं छ्याँब लद्।