43 चु ताँ बिबै लिउँइँ खीजी थेबै कैले “लाजरस, बैरु त्होंइ खो बिसि ओरइ।”
दिलेया चमैं झन् बेल्ले ङ्हिंसि खें-खेंमैंए न्होंर “चु खैबै म्हि जा? नाँ-खैं नेरो तालज्यै या खीजी बिब् ङिंब् मुँन,” बिसि ताँ लबर होंइ।
क्हिजी ङए ताँ खोंयोंन् बिलै थेमुँ बिसि ङइ सेइमुँ। दिलेया क्हिजी ङ कुल्मिंब् ग बिब चुर रारिबै म्हिमैंइ क्वेंरिगे बिसि ङइ चु ताँ बिब् ग।”
छबिमा सियाबै लाजरस ज्युर म्होरबै ट्हि क्वेंनेन् बैरु त्होंयुइ। छले त्होंयुमा येशूजी चर्बै म्हिमैंने “चए ट्हि क्वें प्ल्हमिंसि च ह्याल् पिंन्,” बिइ।
दुःखने फ्रेबै चाडए टुरो ओंसों येशू बेथानिया बिबै नाँसर खइ। चर येशूजी सिबउँइँले सोगों लमिंबै लाजरस बिबै म्हि टिमल।
ल्हें यहूदी म्हिमैंइ येशू बेथानिया नाँसर मुँ बिब् सेसि ल्हें म्हि चर खइ। चमैं येशूलाइ मत्त्रे ङ्योबर आङिं, दिलेया खीजी सिबउँइँले सोगों लमिंबै लाजरसै या ङ्ह्योब् बिसि खल।
चु म्रोंसि पत्रुसइ म्हिमैंने बिइ, “ओ इस्राएलीमैं, चु ताँर क्हेमैं तले अचम्मा ङ्हाँल? ङिइ ह्रोंसए शक्ति अथवा भक्तिउँइँले चु म्हिलाइ प्रल् खाँब् लमिंइ बिसि क्हेमैं तले ङिलाइ ङ्ह्योबै ङ्ह्योबन् लरिल?
झाइले पत्रुसइ चने बिइ, “ङने मारा चाँदि आरे, दिलेया ङने तो मुँ चन् ङइ क्हिलाइ पिंस्यो। नासरतर्बै येशू ख्रीष्टए मिंर रेसि प्रह्याद्।”
पत्रुसइ चने बिइ, “ओ एनियास! येशू ख्रीष्टजी क्हि सल् लमिंम्। रेसि क्हिए क्ल्ह्यो त्युइद्।” छ बिबै तोंदोंन् च रेयाइ।
झाइले पत्रुसइ चमैं ताँन् बैरु कुल्मिंसि च्हि तुँसि परमेश्वरने प्राथना लइ। धै च सिनु ङाँइ तोसि, “तबिता, रेद्!” बिमा चइ मि ङ्ह्योइ, झाइले पत्रुस म्रोंसि रेसि क्हुँइ।