33 मरियम नेरो चने बालु खबै यहूदीमैं या क्रोरिब् म्रोंसि येशूए सैं बेल्ले नसि खैता-खैता तइ।
च म्हिमैंए छाबै सारो सैं म्रोंसि येशूए सैं नसि ह्रिस खइ। धै चर खागु तबै म्हिमैं ङाँइ ङ्ह्योसि च नबै म्हिने “क्हिए यो स्योंन्!” बिमा च म्हिइ यो स्योंइ। धै स्योंबै तोदोंन् चए यो सयाइ।
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “च्या, क्हेमैं कति बिश्वास आलबै म्हिमैं मुँन! ङ क्हेमैंने कति समा टिल् त्हुम्? ङइ क्हेमैं खोंयों समा सैदिल् त्हुम्? च कोलो ङ ङाँर पउ।”
छतसि ल्हें यहूदीमैं मार्था नेरो मरियम ङाँर चमैंए अलि सियाबै दुःखरि सैं क्होमिंबर खल।
मरियमए सैं क्होमिंबर धिंर खागु तबै यहूदीमैंइ मरियम आतुरले ह्याब् म्रोंसि, “च छगोंर क्रोबर ह्याइ उ?” ङ्हाँसि चमैं चए लिलि ह्याइ।
येशूजी चमैंने “क्हेमैंइ च खनिर पाइमुँ?” बिसि ङ्योएमा। चमैंइ खीने “प्रभु, खइरि ङ्ह्योद्,” बिइ।
च त्हेर येशू क्रोइ।
धबै येशूए सैं बेल्ले नसि छगोंर ह्याइ। च छगों उ धों तब मुँल। उए सुँर युँमाइ हुथेंल।
“तोगो ङए सैं खैता-खैता ङ्हाँइमुँ। छतसि ङइ तो बिले? ‘ओ आबा, चु खबि छेबै दुःखउँइँले ङ जोगेमिंन्,’ बिब् उ? आङिं, तलेबिस्याँ चु दुःख नोबै ल्हागिर्न ङ चु ह्युलर युब् ग।
चु ताँ बिबै लिउइ येशूए सैं खैता-खैता तइ धै ग्वाइ पिंसि बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैं न्होंर्बै म्हि घ्रिइ ङलाइ क्हाल् पिंब्मुँ।”
सैं तोंब्मैंने बालु सैं तोंन्, क्रोब्मैंने बालु क्रोद्।
ङ्योए ल्हागिर ख्रो पिंबै खेगि क्रथेजी ङ्योए दुःखर ल्होल् खाँम्। तलेबिस्याँ ङो चुसि ङ्योलाइ पापर च्होवाब् धोंले खीलाज्यै या पापर च्होवाबै ल्हागिर तोन्दोंरि सैर ङो चुल, दिलेया खैबै ङोज्यै या खीलाइ पापर च्होवाल् आखाँ।