26 झाइले ङए फिर बिश्वास लसि सोब्मैं खोंयोंइ या सिरिब् आरे। क्हिइ चु ताँ क्वेंम्मा?”
ङ ह्रोंसए आबाने बालु ल्होमिंन् बिसि यो छ्युँ लल् आखाँ ङ्हाँल् वा? ङइ बिस्याँ आबाइ तोगोंन् ङ जोगेमिंबर च्युसे ङ्हिं पल्टन भन्दा ल्हें स्वर्गदूतमैं आकुल रो वा?
खी धिं न्होंर होंबै लिउँइँ च कनमैं ङ्हिं येशू ङाँर्न खइ। धै येशूजी चमैंने “ङइ क्हेमैंए मि म्रोंल् लमिंल् खाँम् बिसि क्हेमैंइ क्वेंम्मा?” चमैंइ “ओं, गुरु, ङिइ क्वेंम्,” बिइ।
येशूजी चने बिइ, “‘क्हिजी लमिंल् खाँस्याँ’ बिसि तले बिल? ङए फिर बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर तोन्दोंरि सै तल् खाँम्।”
ङइ चमैंलाइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंमुँ, झाइले चमैं खोंयोंइ या नास आत। धै ङए योउँइँले खाबज्यै चमैं प्हेंसि बोल् खाँरिब् आरे।
ङ आबाने मुँ, आबा या ङने बालु मुँ बिबै ताँ क्हिइ आक्वें वा? ङइ क्हेमैंने बिबै ताँमैं ङ ह्रोंसए सैंर मैंसि पोंब् आङिं। दिलेया ङने टिबै आबाजी ङउँइँले ह्रोंसए केमैं लम।
दिलेया ङइ पिंबै क्यु थुँब्मैं खोंयोंइ क्यु पिरिब् आरे। तलेबिस्याँ ङइ पिंबै क्यु चए न्होंर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै ल्हागिरि प्योरिबै मुल तब्मुँ।”
“क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, खाबइ ङए ताँ थेसि ङ कुल्मिंबै आबाए फिर बिश्वास लमुँ, चइ खोंयोंइ आनुबै छ्ह योंम्। चए निसाफ आत, चइ सजैं योंल् आत्हु, बरु च म्हि सिबउँइँले धबै सोसि खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंइमुँ।
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, ङए फिर बिश्वास लब्मैंने खोंयोंइ आखाँबै छ्ह मुँ।
चमैंइ च म्हि बैरु तेवाइ बिब येशूजी थेइ, छतसि येशूजी चने त्होसि “क्हि ‘म्हिए च्हए’ फिर बिश्वास लम्मा?” बिसि ङ्योएइ।
तलेबिस्याँ ह्रोंसए आछ्याँबै बानिइ बिब् ङिंस्याँ क्हेमैं सिल् त्हुम्। दिलेया परमेश्वरए प्ल्हए भोंउँइँले क्हेमैंइ ह्रोंसए ओंसोंबै आछ्याँबै बानिमैं पिवास्याँ क्हेमैंए प्ल्ह सोब्मुँ।