21 मार्थाइ येशूने बिइ, “प्रभु, क्हि चुर्न मुँस्याँ ङए अलि आसिमल।
“परमेश्वरजी क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर चबै सैमैं पिंल् खाँम्मा?” बिसि चमैंइ परमेश्वरए बिरोधर पोंइ।
चमैंइ घरिघरि खीए जाँच लइ, धै इस्राएलए बेल्ले थेबै परमेश्वरलाइ चमैंइ ह्रिस खल् लइ।
येशूजी चमैंने चु ताँ बिरिमा यहूदीमैंए चिब घ्रि खसि खीलाइ फ्योसि बिइ, “ङए च्हमि भर्खर्न सियाइ, दिलेया क्हि ह्यामिंसि चए फिर क्हिए यो थेंमिंनु। धै च सोब्मुँ।”
प्रभुए प्हलेर बेल्ले लिंबै थाँ खबै अत्तर फोमिंसि ह्रोंसए क्र प्होइ फ्योमिंब चुन् मरियम मुँल। चए अलि लाजरस नरिल।
लाजरसए आनामैं ङ्हिंइ “प्रभु, क्हिजी बेल्ले म्हाँया लबै लाजरस नरिइमुँ” बिसि येशू ङाँर सँउँसर कुलइ।
झाइले मरियम येशू मुँबै क्ल्ह्योर फेनेसि खीलाइ म्रोंमा खीए प्हलेर फ्योसि “ओ प्रभु, क्हि चुर मुँस्याँ ङए अलि आसिमल,” बिइ।
दिलेया को-कोइ, “कनए मि म्रोंल् लमिंब चुन् आङिं वा? छतसि चुइ लाजरसलाइ कालउँइँले तले जोगेल् आखाँल?” बिइ।