2 प्रभुए प्हलेर बेल्ले लिंबै थाँ खबै अत्तर फोमिंसि ह्रोंसए क्र प्होइ फ्योमिंब चुन् मरियम मुँल। चए अलि लाजरस नरिल।
च त्हेर येशू बेथानिया बिबै नाँसर सिमोन बिबै कोर खबै म्हि घ्रिए धिंर कैं चबर क्हुँमा च्हमिरि घ्रिइ सिङ्गमरमरए सिसा घ्रिर जटामसि बिबै सै ल्हें फेबै अत्तर पखइ। धै चइ सिसा तिसि येशूए क्रर अत्तर युमिंइ।
च कोलोए आमा म्रोंसि येशूए सैंर बेल्ले ल्हयो खसि चने “आक्रोद्,” बिइ।
चु ताँ थेसि यूहन्नाइ ह्रोंसए चेलामैं न्होंर्बै म्हि ङ्हिं प्रभु येशू ङाँर चु ताँ ङ्योएबर कुलइ, “युल् त्हुबै म्रुँ ख्रीष्ट क्हिन् उ? ङिइ अर्को म्हिए घ्याँ ङ्ह्योल् त्हुब् जा?”
मार्थाइ येशूने बिइ, “प्रभु, क्हि चुर्न मुँस्याँ ङए अलि आसिमल।
लाजरसए आनामैं ङ्हिंइ “प्रभु, क्हिजी बेल्ले म्हाँया लबै लाजरस नरिइमुँ” बिसि येशू ङाँर सँउँसर कुलइ।
झाइले मरियम येशू मुँबै क्ल्ह्योर फेनेसि खीलाइ म्रोंमा खीए प्हलेर फ्योसि “ओ प्रभु, क्हि चुर मुँस्याँ ङए अलि आसिमल,” बिइ।
च त्हेर्न मरियमइ सै ल्हें फेबै लिंबै थाँ खबै जटामसिए अत्तर तिम्नादे पखसि येशूए प्हलेर फोमिंइ। धै ह्रोंसए क्रप्होइ फ्योमिंइ। छलमा धिं तिगोंन् अत्तरए लिंबै थाँ नाँइ।
क्हेमैंइ ङने ‘गुरु’ नेरो ‘प्रभु’ बिमुँ। चु क्हमैंइ ठिकन् बिम्, तलेबिस्याँ ङ चन् ग।
ङ क्हेमैंए प्रभु नेरो गुरु तसेया ङइ क्हेमैंए प्हले ख्रुमिंइँमुँ बिस्याँ क्हेमैंज्यै या घ्रिइ-घ्रिए प्हले ख्रुमिंल् त्हुम्।