11 च लिउँइँ खीजी चमैंने बिइ, “ङ्योए थु लाजरस न्हरु च्हुइरिमुँ। छतसि चलाइ न्हरुउँइँले छोरबर ङ चर ह्याम्।”
म्हिमैं ह्रोंसए थुमैंने ताँ सेब् धोंले याहवेह या मोशाने बालु सुँ-सुँ ह्वेंसि ताँ सेमल। झाइले मोशा ब्यारेकर एखमा चलाइ ल्होबै फ्रेंसि नुनए च्ह यहोशू च तम्बुर टिमल।
छगोंमैं थोंयासि ओंसोंन् प्रभुए फिर बिश्वास लसि सियाब्मैं सोगों तसि रेइ।
छाब म्रोंसि येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं ताँन् बैरु ह्याद्, चु कोलो आसिइमुँ, न्हरु च्हुइमुँ।” छबिमा चमैंइ आक्वेंसि येशूए बिल्लि लइ।
छ तब् म्रोंसि खीजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं तले क्रोल? तले खैला तोला तरिल? चु कोलो आसिइमुँ, चु न्हरु च्हुरिइब् ग।”
दिलेया म्हुँइँसर प्रब्मैं बिस्याँ प्हले थुरम्। तलेबिस्याँ च म्हिने चारबै ह्वे आत।”
चेलामैंइ खीने बिइ, “प्रभु, च न्हरु च्हुइब् ग बिस्याँ च सयाब्मुँ।”
येशूजी बिल् म्हैबै ताँ लाजरस सिइ बिल। दिलेया चेलामैंए सैंर लाजरस क्ह्रोंसेंन न्हरु च्हुइरिमुँ बिब् मैंइ।
लाजरसए आनामैं ङ्हिंइ “प्रभु, क्हिजी बेल्ले म्हाँया लबै लाजरस नरिइमुँ” बिसि येशू ङाँर सँउँसर कुलइ।
खाब्ने बालु प्ह्रेंस्यो मुँ, चन् प्ह्रेंरो ग। प्ह्रेंरोए थु प्ह्रेंरो ङाँर रासि खीए कै थेसि बेल्ले सैं तोंम्। छतसि ङ बेल्ले सैं तोंइँमुँ।
झाइले चइ च्हि तुँसि थेबै कैले ओरसि बिइ, “ओ प्रभु, चु पापए छ्याब चुमैंए फिर आल्हैदिरिगे।” च्हौ बिसि चइ सो पिवाइ।
छ बिस्याँम् येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसि सियाब्मैं या नास तयाइमुँ।
सैं चित्, तारे पिरु पाप के आलद्। छाबै आछ्याँबै केमैं क्हेमैंए ल्हागिर फापिन् तबै ताँ ग। छतसि चु ताँ ङइ क्हेमैंने बिल् त्हुम्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए न्होंरि को-कोइ म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ छेनाले ङो आसेइमुँ।
थेद्, ङइ क्हेमैंने म्हिमैंइ क्होल् आखाँबै ताँ बिम्। ङ्यो न्होंरि को-कोइ सियालेया ताँन् सिरिब् आरे, दिलेया ङ्यो ताँनए से-कोए ज्यु मि चिब्लि लबर्न परमेश्वरजी फेर्दिवाब्मुँ।
छतसि “ओ न्हरु च्हुइरिब्मैं रेद्, सियाब्मैंए म्हाँजोउँइँले रेखो! झाइले ख्रीष्ट क्हिए फिर चारब्मुँ,” बिसि म्हिमैंइ बिम्।
खी युबै त्हेर ङ्यो सिलेन् सोलेन् तोइ फरक आत, ङ्यो येशूने खोंयोंन् बिलै टिल् योंरिगे बिसि ङ्योए ल्हागिर ख्रीष्ट सिमिंइ।
छले पबित्र छ्वेर छ बिसि पोंबै ताँ पूरा तइ: “अब्राहामइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लइ, छाबै बिश्वासइ लमा परमेश्वरए उँइँर च ठिक के लबै म्हि तइ।” छतसि अब्राहाम “परमेश्वरए थु,” तइ।