4 प्ह्रोंछैंइ ह्रोंसए ताँन् क्युमैं बैरु तेल् खाँबै लिउँइँ खी चमैंए ओंसों-ओंसों प्रमुँ, धै क्युमैं खीए लिलि प्रम्। तलेबिस्याँ चमैंइ खीए कै ङो सेम्।
झाइले येशूजी खीए चेलामैंने बिइ, “ङए लिलि खदा ङ्हाँम्मैं, ह्रोंसए ज्यु म्हाँया आलल्ले दुःख नोसि ङए लिलि खल् त्हुम्।
ङला अरू क्युमैं या मुँ, चमैं चु प्ह्रोंर्बै आङिं। दिलेया ङइ चमैं या पखल् त्हुब्मुँ। चमैंइ ङए कै थेब्मुँ, धै ताँन् क्युमैं बगाल घ्रिन् तब्मुँ, छतसि प्ह्रोंछैं या घ्रिन् तब्मुँ।
ङए क्युमैंइ ङए कै थेम्, ङइ चमैंलाइ ङो सेम्। छतसि चमैं ङए लिलि खम्।
म्रा रुँबै म्हिइ प्ह्रोंछैंए ल्हागिर म्रा थोंमिंम्। झाइले प्ह्रोंछैंइ ह्रोंसए क्युमैंए मिं तेसि हुइमा क्युमैंइ खीए कै थेम्। धै प्ह्रोंछैंइ क्युमैं बैरु छबर बोयाम्।
ङो आसेबै म्हिए लिलि चमैं आल्हैदि, बरु चलाइ म्रोंसि भौदियाम्। तलेबिस्याँ ङो आसेबै म्हिए कै चमैंइ आसे।”
ङ भन्दा ओंसों खब्मैं ताँन् ह्यो नेरो डाँकुमैं ग। दिलेया क्युमैंइ चमैंए ताँ थेल् आङेंल।
“ङए सेवा लदा ङ्हाँब्मैं ङए लिलि प्ररिगे। छलमा ङ खनिर टिमुँ, ङए सेवा लब्मैं चर्न तब्मुँ। ङए सेवा लब्मैंलाइ ङए आबाजी मान लब्मुँ।”
तलेबिस्याँ ङइ लब् धोंले क्हेमैंज्यै या लरिगे बिसि ङइ उँइँमिंइँमुँ। छतसि क्हेमैंज्यै या छान् लद्।
पिलाताइ खीने “छ बिस्याँ क्हि म्रुँन् वा?” बिसि ङ्योएमा येशूजी बिइ, “ङ म्रुँ ग बिसि क्हिइन बिइमुँ। क्ह्रोंसेंन्बै ताँए ग्वाइ पिंबै ल्हागिर ङ फिब् ग। छतसि ङ चु ह्युलर युब् ग। क्ह्रोंसेंन्बै ताँ खोब्मैंइ ङए ताँ थेमुँ।”
खाब्ने बालु प्ह्रेंस्यो मुँ, चन् प्ह्रेंरो ग। प्ह्रेंरोए थु प्ह्रेंरो ङाँर रासि खीए कै थेसि बेल्ले सैं तोंम्। छतसि ङ बेल्ले सैं तोंइँमुँ।
छतसि ख्रीष्टजी लब् धोंलेन् ङइ लइमुँ, क्हेमैंज्यै या ङइ लब् धोंलेन् लद्।
क्हेमैं परमेश्वरजी खोबै प्हसेमैं ग, छतसि क्हेमैं खी धोंन् तबै भों लद्।
ङ्योए बिश्वास सुरु लब नेरो बिश्वास पूरा लमिंबै येशूलाइ मत्त्रे ङ्ह्योले। खीजी लिउँइँ तखबै सुखा मैंसि म्हिमैंइ खीए आब्रु वालेया तो धोंइ आङ्हाँन्ले क्रूसर्बै थेबै दुःख नोमिंइ। धै तोगो खी परमेश्वरए राजगद्दिए क्योलोउँइँ क्हुँइमुँ।
चर मल्किसेदेक ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तब् धोंले ङ्योए ल्हागिर येशू खेगि क्रथे तसि स्वर्गर फेनेल् खाँइमुँ।
छाबै खालर्बै दुःख सैदिबै ल्हागिर्न खीजी क्हेमैंलाइ त्हाँब् ग। ख्रीष्टजी क्हेमैंए ल्हागिरि नमुना तसि थेबै दुःख सैदिइ, क्हेमैं खीए म्हैर्न प्रल् त्हुम्।
येशू ख्रीष्टजी खैले दुःख नोल, छलेन क्हेमैंज्यै या दुःख नोल् त्हुलेया नोम् बिबै सैं लद्। तलेबिस्याँ ज्युर दुःख नोबै म्हिमैंइ पाप लब पिवाम्।
क्हेमैंए जिम्मार मुँब्मैंए फिर कल्हे प्हैंसि हौदिसि ह्रोंसए न्होंर थेंसि आङिं, बगालमैंए ल्हागिर क्हेमैंन् नमुना तसि छ्याँबै के लसि उँइँन्।