21 दिलेया को-कोइ म्हिमैंइ “मोंइ स्याबै म्हिए ताँ छाब आत! मोंइ मि आम्रोंबै म्हिए मि म्रोंल् लल् खाँम् रो वा?” बिमल।
याहवेहजी मि आम्रोंब्मैंए मि थोंमिंम्। ल्हिबै ति नोसि ओलै आखाँब्मैंलाइ याहवेहजी रेमिंम्, याहवेहजी ठिक के लब्मैं म्हाँया लम्।
न्ह बनेमिंबै परमेश्वरजी ङ्योए ताँ आथे रो वा? मि बनेमिंबै परमेश्वरजी आम्रों रो वा?
छबिमा याहवेहजी चने बिइ, “म्हिए सुँ खाबइ बनेइ? म्हिलाइ लडा, न्ह आथेब, मि म्रोंब, आम्रोंब खाबइ लमिंम्? ङ याहवेहजीन् आङिं वा?
छतमा जादु लब्मैंइ फारोने बिइ, “चु के परमेश्वरजीन् लब् ग।” छबिलेना याहवेहजी बिब् धोंलेन् फारोए सैं सारो तसि चमैंए ताँ आथे।
थेबै न्ह नेरो ङ्ह्योबै मि, ङ्हिंन-ङ्हिंन् याहवेहजीन् बनेब् ग।
कनमैंइ मि म्रोंइमुँ, डुँड्मैं प्रइमुँ, कोर खब्मैं सइमुँ, न्ह आथेब्मैंइ न्ह थेइमुँ, सियाब्मैं सोइमुँ धै ङ्हाँदुमैंने परमेश्वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिमिंइमुँ।
छले सिरिया ह्युल तिगोंन् येशूजी लबै औदिबै केमैंए बयन थेनेइ। छतमा म्हिमैंइ ननाओलिबै नब्मैं, मोंइ स्याब्मैं, र बेथाइ स्याब्मैं, स्याले बेथाइ स्याब्मैं ताँन् म्हिमैंइ खी ङाँर पखइ, धै खीजी चमैं ताँन् सल् लमिंमल।
यरूशलेमर मन्दिर परमेश्वरए योर सुम्पिदिबै चाड मुँल।
चु ताँ बिसि येशूजी सर थुइसि स च्येंसि च कनए मिर फोमिंइ।