19 चु ताँइ लमा यहूदी चिबनाँब्मैंए न्होंरि धबै सैं आक्ह्रिसि ङ्हिबाँ तयाइ।
“चु म्हिजी खैले ह्रोंसए ज्यु ङ्यो चबर पिंल् खाँम्?” बिसि यहूदीमैं खें-खेंमैंए न्होंरि ताँ लबर होंइ।
फरिसीमैं न्होंर्बै को-कोइ बिइ, “च परमेश्वरउँइँले युबै म्हि आङिं, तलेबिस्याँ चइ प्रिबै त्हिंइ आम्हाँदि।” दिलेया अरूमैंइ बिइ, “चु पापि म्हि मुँस्याँ, चुइ छाबै औदिबै चिनुमैं खैले लल् खाँइ?” चु ताँइ लमा चमैं न्होंरि आक्ह्रि।
दिलेया सहरर्बै म्हिमैं आक्ह्रिबर होंइ, धै कोइ यहूदीमैंने त्हुँयाँइ, कोइ कुल्मिंबै चेला चिब्मैंने त्हुँइ।
ओंसों बिलन् त्हुमा, क्हेमैं परमेश्वरए सेवार खागु तमा ह्रों-ह्रोंसए न्होंर्न सैं फो आक्ह्रि रो बिबै ताँ ङइ थेइमुँ। चु ताँए बारेर ङए सैंरै या दे दे छान् ङ्हाँइमुँ।
क्हेमैं अझै परमेश्वरए फिर बिश्वास आलब्मैं धोंबन् मुँ। तलेबिस्याँ क्हेमैं ह्रों-ह्रोंसए न्होंर्न ह्रिस लब, प्होंगि कैगि लब तसेरो क्हेमैं परमेश्वरए फिर बिश्वास आलब्मैं धोंन् तइ, आङिं वा?