16 ङला अरू क्युमैं या मुँ, चमैं चु प्ह्रोंर्बै आङिं। दिलेया ङइ चमैं या पखल् त्हुब्मुँ। चमैंइ ङए कै थेब्मुँ, धै ताँन् क्युमैं बगाल घ्रिन् तब्मुँ, छतसि प्ह्रोंछैं या घ्रिन् तब्मुँ।
यहूदाए योउँइँले म्रुँए प्हरे स्योरिब् आरे, चए क्ल्हे आखन् समा, ग्याल्स ओलेबै प्हरे चए प्हलेए प्हाँइले स्योरिब् आरे। छतमा ह्रेंमैंइ चइ बिबै ताँ ङिंब्मुँ।
ओ प्रभु, क्हिजी बनेबै ताँन् ह्रें-ह्रेंमैं क्हिए उँइँर कुरब्मुँ, धै चमैंइ क्हिए मिं थेब् लब्मुँ।
पत्रुसइ छले ताँ लनालन् चारबै न्हाँम्स्योइ खेमैंलाइ हुवाइ। धै “चु ङइ खोबै च्ह ग। चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्!” बिबै कै च न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले थेइ।
येशूजी धबै अर्को ताँ बिइ, “च्हमिरि घ्रिने चाँदिए मुइ च्युउँलो मुँल। दिलेया चाँदिए मुइ घ्रि म्हयास्याँ चइ बत्ति म्रोंसि कुजाइ फ्योसि च आयोंन् समा फन् फन्ले आम्है रो वा?
“छ्याँबै प्ह्रोंछैं ङन् ग। छ्याँबै प्ह्रोंछैंजी ह्रोंसए क्युमैं जोगेबै ल्हागिरि ह्रोंसए ज्यु पिंम्।
दिलेया म्राउँइँले न्होंर होंबै म्हि क्युमैंए प्ह्रोंछैं ग।
ङए क्युमैंइ ङए कै थेम्, ङइ चमैंलाइ ङो सेम्। छतसि चमैं ङए लिलि खम्।
म्रा रुँबै म्हिइ प्ह्रोंछैंए ल्हागिर म्रा थोंमिंम्। झाइले प्ह्रोंछैंइ ह्रोंसए क्युमैंए मिं तेसि हुइमा क्युमैंइ खीए कै थेम्। धै प्ह्रोंछैंइ क्युमैं बैरु छबर बोयाम्।
प्ह्रोंछैंइ ह्रोंसए ताँन् क्युमैं बैरु तेल् खाँबै लिउँइँ खी चमैंए ओंसों-ओंसों प्रमुँ, धै क्युमैं खीए लिलि प्रम्। तलेबिस्याँ चमैंइ खीए कै ङो सेम्।
ङो आसेबै म्हिए लिलि चमैं आल्हैदि, बरु चलाइ म्रोंसि भौदियाम्। तलेबिस्याँ ङो आसेबै म्हिए कै चमैंइ आसे।”
यहूदी ह्रेंए ल्हागिर मत्त्रे आङिं, दिलेया खन्तोंदोंन् प्हुँयाबै परमेश्वरए सन्तानमैं खागु लसि घ्रि लबै ल्हागिर येशू सिब्मुँ।
“ङ चुमैंए ल्हागिर मत्त्रे प्राथना आल, चुमैंइ बिबै ताँउँइँले ङए फिर बिश्वास लब्मैंए ल्हागिरै या प्राथना लम्।
ङए आबाजी ङने पिंब्मैं ताँन् ङ ङाँर खब्मुँ, धै ङ ङाँर खब्मैंलाइ ङइ खैलसे या पिरिब् आरे।
परमेश्वरजी अरू ह्रेंमैंए फिर ल्हयो खसि ह्रें घ्रि त्हाँसि आशिक पिंइ बिबै ताँ सिमोन पत्रुसइ भर्खर बिमिंइ।
“आङ्हिंन्! आपोंन्ले आटिद्, सैं तोंबै ताँ बिमिंदै ह्याद्। ङ क्हिने बालु मुँ। छतसि खाबज्यै या क्हि तोइ लल् आखाँ, तलेबिस्याँ चु सहरर ङला ल्हें म्हि मुँ।”
च लिउँइँ चइ ङने बिइ, ‘ङ्योए खेमैंए परमेश्वरजी खीए सैंर्बै ताँ क्हिइ सेल् खाँरिगे, खीए छ्याँबै के लबै येशूलाइ म्रोंल् खाँरिगे, धै खीए सुँउँइँले पोंबै ताँमैं थेल् खाँरिगे बिसि क्हिलाइ त्हाँइमुँ।
ओ अरू ह्रेंर्बै अलि-अङाँमैं, क्हेमैं थेब आप्हैंरिगे बिसि क्हेमैंइ चु खास ताँ घ्रि क्होल् त्हुम्: परमेश्वरजी त्हाँबै अरू ह्रेंर्बै ताँन् म्हिमैंइ येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलन् समा मत्त्रे यहूदीमैंइ सैं सारो लब्मुँ।
प्रभुजी खोबै अलि-अङाँमैं, क्हेमैंए ल्हागिर ङिइ खोंयोंन् बिलै परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंल् त्हुम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंलाइ पबित्र लमिंबै केउँइँले नेरो क्हेमैंइ क्ह्रोंसेंन्बै ताँ क्वेंबइले परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ जोगेबर त्हाँइ।
परमेश्वरजी क्युमैंए क्ह्रोंसेंन्बै छैं ङ्योए प्रभु येशूलाइ खोंयोंन् बिलै तरिबै बाछाए कोउँइँले सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ। तारे म्हिमैंलाइ क्ह्रिल् लमिंबै परमेश्वरजी
ओंसों क्हेमैं परमेश्वरए म्हिमैं आतल, दिलेया तिंजोरो क्हेमैं खीए म्हिमैं तइमुँ। ओंसों क्हेमैंइ परमेश्वरए म्हाँया आयोंल, दिलेया तिंजोरो क्हेमैंइ परमेश्वरए म्हाँया योंइमुँ।
क्हेमैं क्युमैं धोंले घ्याँ फ्ल्येसि प्ररिल। दिलेया तारेम् क्हेमैंलाइ जोगेमिंबै प्ह्रोंछैं ङाँर क्हेमैं एखइमुँ।
छलस्याँ ताँन् भन्दा मूलि प्ह्रोंछैं युबै त्हेर क्हेमैंइ खोंयोंइ आङ्योंलोंब नास आतबै छ्याँबै मुकुट योंब्मुँ।
थेद्, ङ म्रार रासि हुइमुँ। खाबज्यै या ङए कै थेसि म्रा थोंस्याँ ङ न्होंर खब्मुँ, धै चने बालु चब्मुँ, चै या ङने बालुन् चब्मुँ।