4 म्रोंर के लबै म्रोंमैंलाइ पिंल् त्हुबै नों सै क्हेमैंइ आपिंइमुँ। च नों सैइ क्हेमैंए फिर छ्याब् ल्हैदिइमुँ। ताँन् भन्दा थेबै भों मुँबै परमेश्वरजी क्हेमैंए म्रोंमैंए सैं क्रोब थेल् खाँइमुँ।
याहवेहजी बिइ, “क्हिइ छाबै आछ्याँबै के तले लल? क्हिए अलिए कोइ सउँइँले ङने ग्वार ह्रिरिइमुँ।
तलेबिस्याँ याहवेहजी दुःख तब्मैं आम्ले, चमैंइ ग्वार ह्रिमा खीजी थेम्, धै चमैंलाइ दु:ख पिंब्मैंलाइ दण्डा पिंम्।
तलेबिस्याँ चल नेंबै क्वें च घ्रि मत्त्रे ग। च घ्रि या क्हिइ थेंवास्याँ च तो नेंसि रोब? छतसि चइ ङने ग्वार ह्रिइ बिस्याँ ङ चए ताँ थेब्मुँ, तलेबिस्याँ ङइ ल्हयो खमुँ।
तोगो इस्राएलीमैंइ ग्वार ह्रिब ङइ थेइमुँ। मिश्रीमैंइ चमैंलाइ ह्रुगुदिसि दुःख पिंब ङइ म्रोंइमुँ।
छतमा खीजी ह्रोंसए चेलामैंने बिइ, “ङ्ह्योत्ति! रा-रोमैं ल्हेंन् मुँ, दिलेया रा-रोमैं खुबै म्रोंमैं बिस्याँ च्युगुदे मुँ।
छलेन परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैंइ त्हिंयाँ म्हुँइँस खीने प्राथना लब्मैंए निसाफ खीजी आलमिं रो वा? क्हेमैंए ल्हागिर निसाफ लमिंबर खीजी क्हैल् लम् रो वा?
चु भन्दा ओंसों यशैयाइ चु या बिइमुँ, “स्वर्गर्बै सेनामैंए चिब याहवेहजी सदोम नेरो गमोरा बिबै सहरर्बै म्हिमैं नास लवामा ङ्योए ल्हागिर सन्तान घ्रि या आथेंस्याँ ङ्यो यहूदीमैं च सहरर्बै म्हि धोंलेन् नास तबर फेमल।”
ओ क्ल्हेमैं, क्हेमैंलै या स्वर्गर क्ल्हे मुँ बिब् सेसि क्हेमैंइ ठिकले नेरो छेनाले केब्छैंमैं के ल्हैदिद्।