15 बरु “प्रभुए सैं मुँस्याँ ङि सोसि छ लब्मुँ छु लब्मुँ,” बिसि क्हेमैंइ बिल् त्हुमल।
म्हिए खोंर ल्हें चाँजोमैं तम्, दिलेया याहवेहए सैंर मैंबै ताँमैंन् पूरा तब्मुँ।
धै पावलइ चमैंने बिइ, “परमेश्वरए इच्छा मुँस्याँ ङ धबै क्हेमैं ङाँर खब्मुँ।” छ बिसि क्यु झाजर क्रेसि एफिससउँइँले ह्याइ।
ङ क्हेमैं ङाँर खैलसेया खल् योंरिगे बिसेया ङइ परमेश्वरने प्राथना लसिन् मुँ।
झाइले परमेश्वरए इच्छा मुँस्याँ ङ यरूशलेमउँइँले क्हेमैं ङाँर सैं तोंन्लेन् खब्मुँ, झाइले ङ्यो सैं तोंन्ले बालुन् टिस्यो।
चु लार ङ क्हेमैंने दे त्हे मत्त्रे आङिं, प्रभुजी ङलाइ टिल् पिंस्याँ ङ क्हेमैंने ल्हेन् टिबै सैं मुँ।
दिलेया प्रभुए सैं मुइबिस्याँ ङ क्हेमैं ङाँर युनन् खब्मुँ। धै च थेब् प्हैंसि प्रब्मैंए ताँ आङिं, चमैंए के लबै शक्ति क्होब्मुँ।
बरु परमेश्वरजी बिब् धोंलेन् ङ्यो ओंसों बडिले।
दिलेया तोगो क्हेमैं ह्रों-ह्रोंसन् ह्रब् प्हैंसि चाँजो लम्। छाबै प्हैंबै ताँमैं ताँन् आछ्याँब् ग।