12 ठिम पिंब नेरो निसाफ लबै परमेश्वर घ्रि मत्त्रे मुँ, खीजी जोगेलै खाँम्, सैलै खाँम्। छतसि ह्रोंसए ङ्हेब् ट्हुब्मैंए फिर छ्याब् ल्हैदिब क्हि खाब् जा?
“क्हिए ज्यु सैल् खाँब्मैंने आङ्हिंन्, तलेबिस्याँ चमैंइ क्हिए प्ल्ह सैल् आखाँ। बरु प्ल्ह नेरो ज्यु ङ्हिंन-ङ्हिंन् नर्गर भ्योंवासि नास लल् खाँबै परमेश्वर म्रोंसि ङ्हिंन्।
दिलेया खाब् म्रोंसि ङ्हिंल् त्हुम् बिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैं परमेश्वर म्रोंसि ङ्हिंनु, तलेबिस्याँ म्हि सैवासि नर्गर भ्योंवाबै शक्ति खीने मुँ।
छतसि ङ्यो घ्रिइ घ्रिने फाक्कर्न छ्याब् आल्हैदिले, ङ्योइ ह्रोंसए अलिमैंलाइ पापर च्होवाबै केमैं खोंयोंइ आलले बिसि सैंर मैंले।
प्रभुए के लबै म्हिए फिर छ्याब् ल्हैदिब क्हिल तोइ हग आरे। चइ लबै के ठिक मुँ उ आरे बिसि चए क्ल्हेजीन् निसाफ लब्मुँ। झाइले च के लबै म्हिए बिश्वास आभोंब मुँनबिलेया निसाफ लबै त्हिंइर च ठिक ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ के लबै म्हिलाइ ठिक ठर्दिबै शक्ति प्रभु येशूने मुँ।
ओ अरूए फिर छ्याब् ल्हैदिबै म्हि, क्हि खाब् मुँलेया निउँ लबै घ्याँ तोइ आरे, तलेबिस्याँ क्हिइ अरूए फिर खैले छ्याब् ल्हैदिमुँ छाबन् के क्हिज्यै लम्। छतसि खाबइ आगुए फिर छ्याब् ल्हैदिमुँ च ह्रोंसन् दोषि ठर्दिम्।
छतसि म्हिमैंइ परमेश्वरए बिरोध लसि पोंबै घ्याँ आरे। सए भाँडोइ कुमालेलाइ “क्हिइ तले ङलाइ छाब् लल?” बिम् रो वा? आबि!
छतसि खीउँइँले परमेश्वर ङाँर ह्याब्मैंलाइ येशूजी खोंयोंइन जोगेमिंल् खाँम्, तलेबिस्याँ चमैंए ल्हागिर परमेश्वरने प्राथना लबर खी खोंयोंन् बिलै सोगों तरिम्।
छतसि ओ अलि-अङाँमैं, परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ सजैं आपिंरिगे बिसि खाबज्यै या घ्रिइ घ्रिए बारेर ताँ आलद्। निसाफ लबै परमेश्वर म्राग्याँर्न मुँ।