14 ओ ङए अलि-अङाँमैं, खाबज्यै या “ङइ परमेश्वर म्हाँदिम्” बिलेया, छ्याँबै के आलस्याँ चइ बिश्वास लब तो केर फेइ? तो चए बिश्वासइ परमेश्वरए ह्रिसउँइँले चलाइ जोगेल् खाँम्मा?
“तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, शास्त्रिमैंइ नेरो फरिसीमैंइ लबै केमैं भन्दा क्हेमैंइ लबै केमैं छ्याँब आतइ बिस्याँ क्हेमैं खैलसेया स्वर्गर्बै ग्याल्सरि होंल् योंरिब आरे।
यूहन्नाइ बिइ, “खाब्ने खिबै क्वें ङ्हिजोर मुँ, चइ आरेबै म्हिमैं तिजोर पिंरिगे, धै खाब्ने चबै सै मुँ चइ फो ख्रेंब्मैं चल् पिंरिगे।”
दिलेया खाबइ ङए ताँ थेसेया ङइ बिब् धों आल, च म्हि अर्को धिं बनेबै म्हि धों तब् ग। च म्हिइ गैरु जग आतल्ले सए फिर्न धिं बनेइ। धै च धिंए फिर प्हँले युमा युनन् फुयाम्। झाइले चला थेबै नोक्सन् तयाइ।”
खीजी यहूदी नेरो अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंए न्होंरि तोइ सैरै या आफेल। चमैंइ येशूए फिर बिश्वास लबइले परमेश्वरजी चमैंए आछ्याँबै के क्षमा पिंसि चमैंए सैं या शुद्ध लमिंइ।
चु ताँमैं च जादु लबै सिमोनज्यै क्वेंइ, धै चज्यैया बप्तिस्मा किंसि फिलिपने बालु प्रइ। झाइले फिलिपइ लबै थे-थेबै औदिबै चिनुमैं म्रोंसि च प्लेटोयाइ।
परमेश्वरए उँइँरि क्हिए सैं छ्याँब आरेना। छतसि चु के क्हिइ कति लल् आयों!
परमेश्वरए ठिम म्हाँदिस्याँ ज्युर चिनु लब फायदन् तम्। दिलेया चिनु ललेया क्हिइ परमेश्वरए ठिम छेनाले आम्हाँदिस्याँ ज्युर चिनु आलबै अरू ह्रेंर्बै म्हि धोंन् क्हि तम्।
चु सैं तोंबै ताँ क्वेंसि क्हेमैं बिश्वासर भोंब् तस्याँ क्हेमैंइ मुक्ति योंम्। आस्याँ क्हेमैंइ फाक्कर्न बिश्वास लइ।
प्रभुलाइ म्हाँया आलबै म्हिइ सराप योंरिगे। ओ प्रभु यु।
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैं ठिमए न्होंर टिल् आत्हुरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ त्हाँब् ग। छले क्हेमैं खाँसो ङ्हाँन् तल् योंबइले तारे पिरु ह्रोंसए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै ताँमैंए लिलि आप्रद्, बरु घ्रिइ घ्रिने म्हाँया लसि घ्रिइ घ्रिए सेवा लद्।
तलेबिस्याँ ङ्यो ख्रीष्ट येशूने घ्रिन् तमा ज्युर चिनु ललेया आललेया तोइ फायदा आरे। बरु थेबै ताँ तो मुँ बिस्याँ, ङ्यो ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब्मैंइ अरूमैंए फिर म्हाँया लसि चमैंए ल्हागिर छ्याँबै के लल् त्हुम्।
छले प्राथना लमा चु ताँमैं सों ङिए सैंर मैंम्: क्हेमैंइ प्रभु येशूए फिर बिश्वास लसि छ्याँबै के लइमुँ। झाइले ताँनने म्हाँया लसि क्हेमैंइ थेबै के लइमुँ। प्रभु येशू ख्रीष्ट क्ह्रोंसेंन धबै युब्मुँ बिसि क्हेमैंइ थेबै बिश्वास लइमुँ।
चर्बै ताँन् प्रभुए फिर बिश्वास लब्मैंइ क्ह्रोंसेंन्बै बिश्वासउँइँले, छ्याँबै खों प्ह्यासि छ्याँबै सैंउँइँले, ताँनने म्हाँया लरिगे बिसि ङइ चु ताँ बिइ।
तलेबिस्याँ ज्युए ल्हागिर लबै के तिस्याँदे मत्त्रे फायदा तम्। दिलेया परमेश्वरए घ्याँर प्रबै ल्हागिर तालिम लस्याँ ल्हें सैर फायदा तम्, तलेबिस्याँ चए रो चु छ्हर मत्त्रे आङिं अर्को छ्हरै या योंम्।
चमैंइ परमेश्वर ङो सेइमुँ बिम्, दिलेया चमैंइ परमेश्वरजी आखोबै केमैं लम्, तलेबिस्याँ चमैंइ छेरन् तबै बानि प्ह्याब्मैं, परमेश्वरजी बिब आङिंब्मैं, झाइले छ्याँबै केए ल्हागिर तोइ केरै आफेब्मैं तम्।
च ताँनइ क्वेंल् त्हुबै ताँ ग। चु ताँ क्हिइ छेनाले लोमिंरिगे बिब ङए सैं मुँ। परमेश्वरए फिर बिश्वास लब्मैंइ छ्याँबै केमैं खोंयोंन् बिलै लबर न्ह क्रों मि क्रों तल् त्हुम्, बिद्, तलेबिस्याँ चु ताँमैं म्हिमैंए ल्हागिर बेल्ले केर फेब् मुँ।
परमेश्वरजी अब्राहामए जाँच लमा अब्राहामइ बिश्वासए भरर्न ह्रोंसए च्ह इसहाक ख्रो पिंबर होंइ। परमेश्वरजी ओंसोंन् अब्राहामने बाछा फैलेया अब्राहामइ खीए घ्रिदे मुँबै च्हए ख्रो पिंबर छेइ,
क्हेमैं तब आतबै ताँमैं लोमिंबै म्हिमैंए लिलि आप्रद्। चु चल् तमु, चु चल् आत िबबै ताँ म्हिमैंइ बिबै ताँ मत्त्रे ग, बरु परमेश्वरए दयाम्हाँयाउँइँले ङ्योइ सैं भोंब् लबै ताँ छ्याँबै मुँ। चु चल् तमु, चु चल् आत िबबै ताँ ङिंब्मैंइ मुक्ति आयों, चमैंला बिब् धोंइ तोइ आतइमुँ।
छतसि ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, फाकर्बै ताँ आक्वेंन्:
क्हेमैंए न्होंरि खाबज्यै चने “छेनाले ह्याद्, टोंन्ले टिद्, म्रेंन्ले चद्” मत्त्रे बिसि चए चैदिबै सै तोइ आपिंइ बिस्याँ, चइ तो योंइ? तोइ आयों।
दिलेया कोइ म्हिइ बिलै, “क्हिने प्रे बिश्वास मुँ, ङने प्रे केमैं। ल्हु, छबिस्याँ के आलल्ले क्हिइ लबै बिश्वास ङने उँइँन्दि! धै ङइ के लसि ङइ लबै बिश्वास क्हिने प्रे उँइँब्मुँ।”
छतसि खैले ज्युर प्ल्ह आरेस्याँ म्हि सियामुँ, छलेन छ्याँबै के आलबै बिश्वासै या सियाब् धोंन् ग।
छतसि छ्याँबै केमैं लबै भों लसि क्हेमैंए बिश्वासए फिर छ्याँबै बानि लद्। धै छ्याँबै बानिए फिर परमेश्वरए इच्छाए बारेर क्होबै ज्ञान म्हैद्।