9 परमेश्वर म्हाँदिबै म्हि ङ्हाँदु मुँलेया “परमेश्वरजी ङलाइ थेब लमिंइमुँ!” बिसि चइ सैं थेब लरिगे।
आयोब् आख्युब्मैं मुट्ठि घ्रि सो मत्त्रे ग, प्लब्मैं या तोइ केर आफे, तलेबिस्याँ पारर क्वेमा चमैं योंयाम्, चमैं ङ्हिंना-ङ्हिंन् मुट्ठि घ्रि सो मत्त्रे ग।
ङ्हाँदुमैंलाइ प्ह्रबै म्हिइ चलाइ बनेबै परमेश्वरए आब्रु वाब् ग; धै आगुए फिर दुःख तमा सैं तोंबै म्हिमैंइ दण्ड योंब्मुँ।
स्योरलिबै ताँ लबै बुद्धि आरबै म्हि भन्दा बरु ङ्हाँदु तलेया भर लल् खाँबै के लब छ्याँब ग।
खीजी थेब् प्हैंबै म्रुँमैं चमैंए राजगद्दिउँइँले तवाइमुँ, आयों आख्युब्मैंलाइ कैंडो लमिंइमुँ।
दिलेया क्हेमैंइ बिब मोंमैंइ ङिंना बिसि सैं आतोंन्, बरु परमेश्वरजी क्हेमैंए मिं स्वर्गर प्ह्रिथेंइमुँ बिसि सैं तोंन्।”
तलेबिस्याँ ह्रोंसन् थेब् प्हैंबै म्हिमैं परमेश्वरजी च्योंब लवाब्मुँ, दिलेया ह्रोंसन् च्योंने तसि टिब्मैंलाइ परमेश्वरजी थेब लमिंब्मुँ।”
झाइले चेलामैंने बिइ, “खाबइ ङए मिंर चु कोलोलाइ मान लमुँ, चइ ङलाज्यै या मान लमुँ। धै ङलाइ मान लब्मैंइ ङ कुल्मिंबै परमेश्वर आबालाज्यै या मान लमुँ। छलेन क्हेमैंए न्होंरि खाब् च्योंने तसि टिमुँ चन् ताँन् भन्दा थेब् तम्।”
ङ्यो परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं तसेरो परमेश्वरजी खीए च्ह-च्हमिमैंए ल्हागिर साँथेंबै अँश ङ्योइ योंब्मुँ, धै परमेश्वरजी ख्रीष्टए ल्हागिर साँथेंबै अँश या ङ्योइ खीने बालो योंब्मुँ। तलेबिस्याँ येशू ख्रीष्टजी दुःख नोब् धोंले ङ्योज्यै या छाबै दुःख नोस्याँ खीजी योंबै मान ङ्योज्यै या योंब्मुँ।
न्हुँ खलेया ङि खोंयोंन् बिलै सैं तोंरिम्, ङ्हाँदुमैं तलेया ङिइ ल्हें म्हिमैंलाइ प्ल्होब लमिंम्, ङि तोइ आरेब् धों तलेया ख्रीष्टए फिर बिश्वास लबइले ङिइ तोन्दोंरि सै योंइमुँ।
छतसि परमेश्वरजी ख्रीष्ट येशूर थेंमिंबै स्वर्गर्बै आशिक योंबर फेल् त्हुबै क्ल्ह्योर फेबै ल्हागिर ङ भोंन्ले ओंसों बडिसेन्मुँ।
ङ्योम् ज्युर चिनु लबै केर भर लब्मैं आङिं! ङ्योम् छ्याँबै सैंइ खों न्होंउँइँलेन् परमेश्वरलाइ म्हाँदिब्मैं ग, तलेबिस्याँ ङ्योइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँलेन् खीलाइ म्हाँदिइमुँ। धै ख्रीष्ट येशूजी लबै केर ङ्योइ प्हैंल् खाँम्।
दिलेया क्हेमैं छ आत, तलेबिस्याँ क्हेमैं परमेश्वरजी त्हाँबै कुल ग, परमेश्वर म्रुँए ख्रो पिंबै खेगिमैं, पबित्र ह्रें नेरो परमेश्वरए म्हिमैं ग। तलेबिस्याँ क्हेमैंइ “परमेश्वरए शक्ति ताँन् भन्दा थेब मुँ” बिसि उँइँमिंरिगे बिसि खीजी क्हेमैंलाइ मिछु खैबउँइँले तेसि खीए थेबै ह्वेर पखइ।
क्हिए दुःखमैं नेरो क्हि ङ्हाँदु मुँ बिब ङइ सेइमुँ। दिलेया क्हिम् क्ह्रोंसेंन प्लब मुँ। कोइ म्हिमैंइ ‘ङ यहूदी ग,’ बिमुँ, दिलेया चमैं यहूदीमैं आङिं, चमैं दुष्टए न्होंर टिब्मैं ग। चमैंइ क्हिए फिर पोंबै आछ्याँबै ताँमैं ङइ सेइमुँ।