6 छले ह्रिमा चइ तिफुँइ संका आलल्ले “ह्रोंसइ ह्रिबै सै परमेश्वरजी क्ह्रोंसेंन पिंम्” बिबै सैं मैंरिगे। संका लबै म्हि थेबै खैंइ छाइ-माइ लबै मा ङ्युँइर्बै क्युए भेल्गा धों तब्मुँ।
दिलेया क्युए भेल धोंले छाइ माइ तब क्हि। तलेबिस्याँ क्हिए आबाए खाडर क्हि क्रेसि ङए खाडए आब्रु वाइ। ङए क्ल्ह्योर क्हि क्रेइ! छतसि क्हिए आब्रु टिरिब् आरे।
छबिमा पत्रुसइ खीने बिइ, “ओ प्रभु, क्ह्रोंसेंन क्हिन् ग बिस्याँ, ङलाज्यै या क्यु फि फि प्रसि क्हि ङाँर खल् पिंन्।”
रेसि क्युरु तद्, धै छोरों आङ्हाँन्ले चमैंने बालु ह्याद्, तलेबिस्याँ चमैं ङइ कुल्मिंब् ग।”
धै ङ्यो कोलोमैं धों तरिब् आरे। म्हिमैंइ स्योर तेसि स्यो स्योबै ताँ लोमिंन बिलेया ङ्योइ च्हैब् मैंब् लल् खाँसि सैं ङ्हिं तरिब् आरे। च म्हिमैंइ लुसि स्योलिबै ताँ लोमिंलेया ङ्योइ क्वेंरिब् आरे।
छतसि ताँन् क्ल्ह्योजरे मुँयुँमैंइ ह्रिस आखल्ले, तोइ गनगन आलल्ले आछ्याँबै के आलबै यो क्वेसि प्राथना लरिगे बिब ङए सैं मुँ।
ङ्योइ खीए फिर बिश्वास लसि थेंबै आशार सैं ङ्हिरि आलल्ले भोंसि तसि टिले, तलेबिस्याँ ङ्योने बाछा फैबै परमेश्वर भर लल् खाँब मुँ।
बिश्वास आलल्ले खाबज्यै या परमेश्वरलाइ सैं तोंन् लल् आखाँ। तलेबिस्याँ खाउ म्हि परमेश्वरए चेंदो खमुँ च म्हिइ “परमेश्वर क्ह्रोंसेंन मुँ धै खीलाइ म्हैब्मैंलाइ खीजी इनाम पिंब्मुँ,” बिसि बिश्वास लल् त्हुम्।
क्हेमैं तब आतबै ताँमैं लोमिंबै म्हिमैंए लिलि आप्रद्। चु चल् तमु, चु चल् आत िबबै ताँ म्हिमैंइ बिबै ताँ मत्त्रे ग, बरु परमेश्वरए दयाम्हाँयाउँइँले ङ्योइ सैं भोंब् लबै ताँ छ्याँबै मुँ। चु चल् तमु, चु चल् आत िबबै ताँ ङिंब्मैंइ मुक्ति आयों, चमैंला बिब् धोंइ तोइ आतइमुँ।
छाबै संक लबै म्हिइ प्रभुउँइँले तोइ योंम् उ बिसि आमैंलै तम्।
छले बिश्वास लसि लबै प्राथनाइ नबै म्हि सब्मुँ। धै प्रभुजी चए नब सल् लमिंम्, झाइले चइ पाप लइमुँ बिस्याँ चइ क्षमा योंब्मुँ।
चु स्योर ताँ लोमिंब्मैं क्यु आयुबै मुल नेरो थेबै खैंइ नोइ बोवाबै म्हस्यो धों तब् ग। परमेश्वरजी चमैंए ल्हागिर क्रोंर्बै मिछु खैबै क्ल्ह्यो साँथेंइमुँ।