15 छले आछ्याँबै सैंइ म्हिमैंलाइ पाप के लबर ल्हैदिम्। पाप केमैंइ लमा ङ्यो सिल् त्हुम्।
दिलेया छ्याँब नेरो आछ्याँब सेल् लमिंबै ज्ञान पिंबै रो बिस्याँ क्हिइ आचद्। तलेबिस्याँ च रो चबै तोदोंन् क्हि सियाब्मुँ।”
झाइले च सिंधुँर्बै रो चबर लिंब, ङ्ह्योमा छ्याँब नेरो बुद्धि योंबै ल्हागिर च सिंधुँए रो चल् त्हुमन बिसि च्हमिरिइ मैंइ। छतसि चइ च सिंधुँए रो टोंसि चवाइ, ह्रोंसए प्युँलाज्यै पिंइ, धै प्युँज्यै या चइ।
दुष्टमैंए सैंर आछ्याँबै ताँमैंइ प्लिंरिम्, चमैंइ आगुलाइ दुःख पिंबै ताँमैं मैंरिम्; चमैंइ स्योलिबै ताँमैं लम्।
दुष्ट म्हिमैं नेरो परमेश्वर म्लेयाबै ताँन् ह्रेंमैं सिसि ह्याबै क्रोंर फेनेम्।
ठिक के लबै म्हिए छ्ह छ्याँबै तमुँ, दिलेया दुष्ट म्हिए लिलि प्रबै म्हि कालए सुँर फेनेम्।
च लिउँइँ च्युसे ङ्हिं चेलामैं न्होंर्बै यहूदा इस्करियोतथें ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं ङाँर ह्यासि
दिलेया ङ क्हेमैंने बिमुँ, च्हमिरि घ्रि म्रोंसि चने आछ्याँबै सैंले ङ्ह्योबै म्हिइ ह्रोंसए सैंर चने ब्यभिचार लल् खाँइमुँ!
दिलेया ह्रोंसए आछ्याँबै सैंइ लमा म्हिमैं पापर च्होम्।
खीजी बनेबै ताँन् सैमैं न्होंर ङ्यो ओंसोंबै रो धों तरिगे बिसि खीए सैंर मैंब् धोंले खीए क्ह्रोंसेंन्बै ताँउँइँले ङ्यो खीए प्हसेमैं तल् पिंइ।