24 दिलेया येशू बिस्याँ खोंयोंइ बिलै सोगों तबइले खी खोंयोंन् बिलै खेगि क्रथे तरिब्मुँ।
चर्बै म्हिमैंइ खीने “परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट खोंयोंन् बिलै तरिम् बिबै ताँ छ्वेउँइँले ङिइ थेइमुँ। दिलेया म्हिए च्ह कैंडो क्वेलन् त्हुम् बिसि क्हिजी खैले बिल् खाँमुँ? चु म्हिए च्ह बिब् खाब् जा?” बिसि ङ्योएइ।
तलेबिस्याँ ख्रीष्ट सिसेया धबै सोगों तइमुँ, तारे खी खोंयोंइ आसि, खीलाइ कालइ तोइ लल् आखाँ बिसि ङ्योइ सेइमुँ।
स्योंम्बै मिं कालदिबै थे-थेबै चिबनाँब्मैं यहूदीमैंए खेमैंन् ग। धै ख्रीष्ट या म्हि तसि च ह्रेंर्न फिइ। म्हि तनाबिलेया खी ताँन् म्हिमैंए फिर ग्याल्स लबै परमेश्वर ग। छतसि खोंयोंन् बिलै खीए मिं थेब् लल् त्हुम्। आमेन, छान् तरिगे।
येशू ख्रीष्ट खोंयोंन् बिलै ङ्हरि-कुरि आत! खी तेला, तिंयाँ, खोंयोंइ बिलेन् घ्रिन् तरिम्।
मोशाइ प्ह्रिबै ठिमइ भों आरेबै म्हिमैं ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तबर त्हाँइ, दिलेया ठिम पिंबै लिउँइँ परमेश्वरजी कसम चसि पोंबै बचनइ खोंयोंइ तरिबै पक्का खेगि क्रथेए ल्हागिर खीए च्हलाइ त्हाँइ।
सोगों परमेश्वर ङन् ग। ङ सियाल, दिलेया तारे ङ खोंयोंइ बिलै सोरिम्। काल नेरो म्हि प्ल्हमैं नाँसर्बै साँजु नेरो हग ङने मुँ।