22 परमेश्वरजी चबै चु कसमउँइँले ओंसों भन्दा छ्याँबै बाछा पक्का लमिंबै म्हि येशून् ग।
चुए जिम्मा ङ तइ। ङइ च खैले बिलै क्हि ङाँर एपखस्यो। ङइ चु एसि क्हिए ओंसों आथेंस्याँ ङ खोंयोंन् बिलै या क्हिए उँइँर छ्याब् मुँबन् ठर्दिब्मुँ।
च्हौ मत्त्रै आङिं! क्हिए च्ह ङए अलि खैलसे या क्हि ङाँर एपखस्यो बिसि ङइ आबाने बिथेंइमुँ। ‘ङइ चु कोलो क्हि ङाँर एइ आपखस्याँ ङए छ्ह तिगोंन् ङ क्हिए ओंसों छ्याब् मुँबन् तरिब्मुँ।’
ह्रोंसए के लबै म्हिलाइ छ्याँबै के लमिंबै जिम्मा किंन्; थेब् पैंब्मैंइ ङलाइ खैच्हिजी लल् आयोंरिगे।
ङो आसेबै म्हिए जमानि टिबै बुद्धि आरेबै म्हिल क्वें या किंथेंन्; धै फ्रें क्ल्योंप्रबै च्हमिरिए ल्हागिर चइ जमानि टिस्याँ चने मुँबै सैमैं बन्दगिर थेंन्।
ओ ङए च्ह, क्हि ह्रोंसए ङ्हेंब्मैंए जमानि टिइमुँ बिस्याँ, ङो आसेबै म्हिइ ङ्हेंब्मैंने छे किंमा चुइ आफोस्याँ ङइ फोमिंस्यो बिसि क्हिइ बाछा फैइमुँ बिस्याँ,
तलेबिस्याँ चु परमेश्वरजी फैबै छारा बाछार्बै ङए को ग। ल्हें म्हिमैंए पाप क्षमा तरिगे बिसि ङए को बगेब्मुँ।
झाइले खीजी चमैंने बिइ, “चु परमेश्वरजी फैबै बाछार्बै ङए को ग। ल्हें म्हिमैंए पाप क्षमा तरिगे बिसि ङए को बगेब्मुँ।
छलेन क्हें चल् खाँबै लिउँइँ येशूजी प्हेला घ्रि छेइ, झाइले चमैंने पिंसि बिइ, “चु क्हेमैंए ल्हागिर बगेबै ङए को ग। चु को परमेश्वरजी क्हेमैंने फैबै छारा बाछाए छाप ग।
छलेन क्हें चल् खाँबै लिउँइँ प्रभुजी प्हेला छेसि बिइ, “चु प्हेला ङए कोर मुँबै छारा बाछा ग। चु बाछार ङए कोइ छाप झोंइमुँ। ङ मैंबै ल्हागिर चु क्हेमैंइ थुँब्रें लद्।”
छलेन क्हेमैं नेरो परमेश्वरए म्हाँजोर छारा बाछा फैमिंबै येशू ङाँर नेरो खीए पबित्र लमिंबै कोए ङाँर खइमुँ। येशूए कोजी हाबिलए कोइ भन्दा अझै छ्याँबै ताँ पोंम्।
परमेश्वरजी क्युमैंए क्ह्रोंसेंन्बै छैं ङ्योए प्रभु येशूलाइ खोंयोंन् बिलै तरिबै बाछाए कोउँइँले सिबउँइँले धबै सोगों लमिंइ। तारे म्हिमैंलाइ क्ह्रिल् लमिंबै परमेश्वरजी
झाइले अर्को ताँ, ओंसों लेबीए कुलर्बै ख्रो पिंबै खेगिमैं ल्हेन् मुँल, तलेबिस्याँ चमैं सियासि चमैंइ लबै के युगुर्ले लल् आखाँल।
परमेश्वरजी चु बाछाने, “छारा,” बिसि ओंसोंबै बाछा स्योगो लामिंइ, छले चु बाछा केर आफेब् तसि युनन् म्हयाम्।