2 चमैंए खेगि क्रथे ह्रोंसन् ल्हें सैर आह्रब् तमुँ, छतसि था आसेसि घ्याँ फ्लेइ प्ररिब्मैंलाइ चइ ल्हयो खम्।
ङइ प्रबर ल्हैदिबै घ्याँ चमैंइ च्हौ युनन् पिवासि अर्कोन् घ्याँ प्रइमुँ। चमैंइ ह्रोंसए ल्हागिर क्ल्या भाराए कु बनेसि चलाइन म्हाँदिसि ख्रो पिंसि, ‘ओ इस्राएलीमैं, क्हेमैंलाइ मिश्र ह्युलउँइँले तेइ पखबै क्हेमैंए देवता चुन् ग’ बिइमुँ।”
दिलेया क्हिए बिश्वास आम्हरिगे बिसि ङइ क्हिए ल्हागिर प्राथना लइ। छतसि क्हि धबै ङ ङाँइन एखब्मुँ, क्हिए सैं ङ ङाँइ एबै लिउँइँ ह्रोंसए आघें अलिमैंए सैं भोंब् लमिंन्।”
ङइ प्हैंलन् त्हुम् बिस्याँ ङइ योंबै दुःखए ताँमैंर मत्त्रे प्हैंम्।
छाबै म्हिए बारेर मत्त्रे ङइ प्हैंसि पोंमुँ, दिलेया ह्रोंसए बारेर बिस्याँ ङइ योंबै दुःख बाहेक अरू ताँर प्हैंसि आपों।
क्हेमैं ङाँर सैं तोंबै ताँ ओंसोंबै लार बिखमा ङ नरिल बिब क्हेमैंइ सेइमुँ।
चमैं तोइ च्हैंब-मैंब् लल् आखाँब्मैं तयाइमुँ। चमैंए सारो सैंउँइँले त्होंबै केर आफेबै ताँमैंइ लमा परमेश्वरजी पिंबै छ्ह चमैंइ आयों।
ओंसों ङइ खीए बिरोधर आछ्याँबै केमैं लसि खीलाइ बेल्ले ह्रुगुदिइ। तलेबिस्याँ च त्हेर ङइ खीए फिर बिश्वास आलल छतसि ङइ तो लरिइमुँ बिसि ङइ था आसेल, दिलेया परमेश्वरए ल्हयो ङइ योंइ।
डुड् प्हले आथुररिगे, बरु सयारिगे बिसि क्हेमैं प्रबै घ्याँ सोद् लद्।
छतसि ताँन् सैर खी ह्रोंसए अलिमैं धोंबन् तल् त्हुइ, धै म्हिमैंए पाप त्होमिंसि क्षमा लबै ल्हागिर परमेश्वरए सेवा लबै ल्हागिर खी बिश्वास मुँब नेरो ल्हयो मुँबै ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तइ।
तलेबिस्याँ खीजी ह्रोंसजीन् थेबै दुःख नोल् त्हुइ दिलेया दुःखलाइ खीजी ट्होवाइ, छतसि दुःख तब्मैंलाइ खीजी ल्होमिंल् खाँम्।
ङ्योए ल्हागिर ख्रो पिंबै खेगि क्रथेजी ङ्योए दुःखर ल्होल् खाँम्। तलेबिस्याँ ङो चुसि ङ्योलाइ पापर च्होवाब् धोंले खीलाज्यै या पापर च्होवाबै ल्हागिर तोन्दोंरि सैर ङो चुल, दिलेया खैबै ङोज्यै या खीलाइ पापर च्होवाल् आखाँ।
मोशाइ प्ह्रिबै ठिमइ भों आरेबै म्हिमैं ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तबर त्हाँइ, दिलेया ठिम पिंबै लिउँइँ परमेश्वरजी कसम चसि पोंबै बचनइ खोंयोंइ तरिबै पक्का खेगि क्रथेए ल्हागिर खीए च्हलाइ त्हाँइ।
दिलेया ताँन् भन्दा न्होंर्बै पबित्र क्ल्ह्योर ख्रो पिंबै खेगि क्रथे मत्त्रे बर्षर तिब्ले ह्याल् योंमल। खेगि क्रथे चर ह्यामा कोइ या बोसि ह्याल् त्हुमल, तलेबिस्याँ ह्रोंसइ लबै पापए ल्हागिर नेरो म्हिमैंइ था आसेन्ले लबै पापए ल्हागिर को पिंल् त्हुमल।
ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैं न्होंरि खाबज्यै क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँ पिवामा खाबज्यै धबै चलाइ बिश्वासर एपखस्याँ,
क्हेमैं क्युमैं धोंले घ्याँ फ्ल्येसि प्ररिल। दिलेया तारेम् क्हेमैंलाइ जोगेमिंबै प्ह्रोंछैं ङाँर क्हेमैं एखइमुँ।