7 छतसि पबित्र प्ल्हजी बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइबिस्याँ,
“दिलेया ङए म्हिमैंइ ङइ बिबै ताँ थेल् आङिं; इस्रएल ङए न्होंर टिल् आङिं।
ङए म्हिमैंइ ङए कै थेरिगे, धै इस्राएल ङए घ्याँर प्ररिगे बिब ङए सैं मुँ!
प्हन्हाँ छ लमुँ छु लमुँ बिसि प्हैंसि आपोंन्, तलेबिस्याँ प्हन्हाँ तो तम् बिब क्हिइ आसे।
पत्रुसइ छले ताँ लनालन् चारबै न्हाँम्स्योइ खेमैंलाइ हुवाइ। धै “चु ङइ खोबै च्ह ग। चु म्रोंसि ङ बेल्ले सैं तोंइमुँ। चइ बिबै ताँ छेनाले थेद्!” बिबै कै च न्हाँम्स्यो न्होंउँइँले थेइ।
येशूजी चमैंने बिइ, “छ बिस्याँ दाऊदइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँले खैले खीने प्रभु बिइ दि? तलेबिस्याँ दाऊदइ खीए बारेर छले बिइमुँ:
परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी दाऊदने चु ताँ बिद् बिसि परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँए बारेर छ बिल, ‘ङइ क्हिए शत्तुरमैं क्हिए प्हले न्होंर आथेंन् समा क्हि ङए क्योलोउँइँ टिद्। बिसि याहवेहजी ङए प्रभुने बिल।’
ङला अरू क्युमैं या मुँ, चमैं चु प्ह्रोंर्बै आङिं। दिलेया ङइ चमैं या पखल् त्हुब्मुँ। चमैंइ ङए कै थेब्मुँ, धै ताँन् क्युमैं बगाल घ्रिन् तब्मुँ, छतसि प्ह्रोंछैं या घ्रिन् तब्मुँ।
ङए क्युमैंइ ङए कै थेम्, ङइ चमैंलाइ ङो सेम्। छतसि चमैं ङए लिलि खम्।
म्रा रुँबै म्हिइ प्ह्रोंछैंए ल्हागिर म्रा थोंमिंम्। झाइले प्ह्रोंछैंइ ह्रोंसए क्युमैंए मिं तेसि हुइमा क्युमैंइ खीए कै थेम्। धै प्ह्रोंछैंइ क्युमैं बैरु छबर बोयाम्।
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, च त्हे खसिन् मुँ, च त्हे तोगोन् ग। सियाब्मैंइ परमेश्वरए च्हए कै थेब्मुँ, धै च्हए कै थेब्मैं सोल् योंब्मुँ।
“ओ अलि-अङाँमैं, येशू क्हाब्मैंए घ्याँ उँइँमिंबै यहूदाए बारेर दाऊदए सुँउँइँले ओंसोंन् पबित्र प्ल्हजी बिमिंल। च छ्वेर प्ह्रिथेंबै ताँ ताँन् तखल् त्हुमल।
छतसि चमैं खें-खेंमैंन् ताँ आक्ह्रिसि ह्याबि छेमा पावलइ चमैंने बिइ, “परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंए खेमैंने यशैया अगमबक्ताउँइँले बिमिंबै चु ताँ ठिकन् मुँल,
पबित्र प्ल्हइ फिलिपने “च रथए ङाँर ह्याद्,” बिइ।
पबित्र प्ल्हज्यै या ङ्योने चु ताँए ग्वाइ पिंइमुँ। ओंसों खीजी छ बिइमुँ,
बरु खाबै या पापर आच्होरिगे धै क्हेमैं खाबज्यै या सैं सारो आलरिगे बिसि परमेश्वरए छ्वेर बिब् धोंले “तिंयाँबै त्हिंइ” मुँब् समा घ्रिइ घ्रिलाइ अर्थि पिंब्रें लद्।
परमेश्वरए छ्वेर छले बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइ बिस्याँ, क्हेमैंए खेमैंइ परमेश्वरए बिरोध लब् धोंले ह्रोंसए सैं सारो आलद्।”
छतसि परमेश्वरजी “तिंयाँ” बिसि तिगें तोक्दिइमुँ। खीजी ल्हें त्हे लिउँइँ ङइ ओंसोंन् बिबै ताँ दाऊदउँइँले बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइबिस्याँ, क्हेमैंए सैं सारो आलद्।”
बैरुउँइँबै पबित्र क्ल्ह्यो मुँरिन् समा “ताँन् भन्दा पबित्र क्ल्ह्योर” ह्याबै घ्याँ थोंरिब् आरे बिसि पबित्र प्ल्हजी उँइँमिंइमुँ।
तलेबिस्याँ अगमबाणि पोंमा म्हिमैंइ खेंमैंए सैंर खबै ताँमैं पोंब आङिं, बरु पबित्र प्ल्हजी म्हिमैंलाइ लोमिंसि चमैंइ परमेश्वरजी पोंन् बिबै ताँमैं पोंब् ग।
थेद्, ङ म्रार रासि हुइमुँ। खाबज्यै या ङए कै थेसि म्रा थोंस्याँ ङ न्होंर खब्मुँ, धै चने बालु चब्मुँ, चै या ङने बालुन् चब्मुँ।