5 लिउँइँ तखबै ताँए ग्वाइ पिंबै ल्हागिर परमेश्वरए म्हिमैंए न्होंर मोशा ताँन् भन्दा भर लल् खाँबै केब्छैं मुँल।
च लिउँइँ याहवेहजी ह्रोंसए के लबै म्हि मोशा नेरो खीजी त्हाँबै हारून कुल्मिंइ।
याहवेहजी मिश्रीमैंए फिर लमिंबै थेबै के इस्राएलीमैंइ म्रोंसि चमैंइ याहवेहने ङ्हिंइ, च त्हेसेरो चमैंइ याहवेह नेरो खीए केब्छैं मोशाए फिर बिश्वास लइ।
याहवेहजी ल्हैदिबै तोन्दोंरि के मोशाइ लइ।
“भर लल् खाँब नेरो बुद्धि मुँबै केब्छैं खैबै तम्? च केब्छैंने क्ल्हेइ ‘धिंर्बै केब्छैंमैं चब-थुँब ठिक त्हेर पिंन्’ बिसि चए जिम्मार वाथेंम्।
“चए के म्रोंसि क्ल्हेजी चने बिइ, ‘स्याबास! क्हि छ्याँबै के लब नेरो भर लल् खाँब् तइ! क्हि च्युगुदे सैरै या भर लल् खाँब् तइ। छतसि तारे ङइ ल्हें सैमैंए जिम्मा क्हिलाइ पिंब्मुँ। क्हि ह्रोंसए क्ल्हेने बालुन् सैं तोंन्ले टिद्।’
प्रभु येशूजी बिइ, “भर लल् खाँब नेरो बुद्धि मुँबै म्हि खाब् जा? धिं क्ल्हेइ ह्रोंसए धिंर्बै तोन्दोंरि सैए जिम्मा पिंसि ह्याबै लिउँइँ भर लल् खाँब नेरो बुद्धि मुँबै म्हिइ अरू केब्छैंमैंलाइ चब् थुँबै तौदु छेनाले लमिंम्।
च लिउँइँ मोशा नेरो अगमबक्तामैंइ खीए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैंए अर्थ खीजी चमैंलाइ क्होमिंइ।
झाइले खीजी चमैंने बिइ, “मोशाइ प्ह्रिबै ठिम, अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँमैं नेरो भजनसंग्रहर ङए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैं पूरा तल् त्हुम् बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल।”
“परमेश्वरए छ्वेर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंम् बिसि क्हेमैंइ म्हैरिम्, ङए बारेर ग्वाइ पिंबम् परमेश्वरए छ्वे ग।
च लिउँइँ चमैंइ पावलए ताँ थेबर त्हिंइ घ्रि तोक्दिइ। छतमा ल्हें म्हि पावल टिबै क्ल्ह्योर खइ। धै चइ न्हाँगउँइँले ङेसा समा परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ताँमैं लोमिंइ। चइ मोशाइ पिंबै ठिम नेरो अगमबक्तामैंए कितबमैंउँइँले पावलइ परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ग्वाइ पिंसि यशूए बारेर्बै ताँमैं क्होमिंबै भों लरिल।
“च मोशाइन इस्राएलीमैंने बिल, ‘परमेश्वरजी ङ त्हाँब् धोंले क्हेमैंए आघें-अलिमैं न्होंउँइँले क्हेमैंए ल्हागिर अगमबक्ता घ्रि त्हाँब्मुँ।’
दिलेया तिंजोरोम् ठिम आम्हाँदिलैया खीए उँइँर म्हिमैं ठिक ठर्दिबै घ्याँ परमेश्वरजी उँइँमिंइमुँ। ठिम नेरो अगमबक्तामैंइ चु ताँए ग्वाइ पिंइमुँ।
परमेश्वरए छाबै के लब्मैं ताँनइ भर लल् खाँब्मैं तल् त्हुम्।
खीए के लबर ङलाइ भों पिबै येशू ख्रीष्ट ङ्योए प्रभुलाइ ङ धन्यबाद पिंम्, तलेबिस्याँ ङए फिर बिश्वास म्हाँदिसि खीए सेवा लबर खीजी ङलाइ त्हाँइ।
स्योंमा परमेश्वर खीए ताँ बिमिंबै म्हिमैंउँइँले ङ्योए खेमैंने ल्हें खे, ल्हें खालर्बै चिनुमैंउँइँले पोंइ।
ङ्योए खे मोशा परमेश्वरए उँइँर ठिक केमैं लबै म्हि मुँल। च धोंलेन् येशूज्यै या ह्रोंसलाइ त्हाँबै परमेश्वरजी ल्हैदिबै केमैं झन् छेनाले लइ।
धिंमैंम् म्हिमैंइ बनेम्, दिलेया तोन्दोंरि सै बनेबम् परमेश्वरन् ग।
दिलेया चुर्बै ख्रो पिंबै खेगिमैंइ स्वर्गर्बै पबित्र क्ल्ह्योए नकल लसि छरिए सेवा मत्त्रे लम्। तलेबिस्याँ मोशाइ पबित्र क्ल्ह्यो बनेल् म्हैमा परमेश्वरजी चने बिइ, “क्हिने कोंर उँइँमिंबै नमुना अनुसार ताँन् सै बनेद्।”
ओंसोंबै पबित्र क्ल्ह्यो क्ह्रोंसेंन्बै पबित्र क्ल्ह्योए नकल मुँल। दिलेया ख्रीष्ट म्हिमैंइ बनेबै पबित्र क्ल्ह्योर आहों, खी स्वर्ग न्होंर्न होंइ। छले खी ङ्योए ल्हागिर परमेश्वरए उँइँर टिइमुँ।
चमैंइ परमेश्वरए के लबै स्योंम्बै मोशा नेरो क्यु च्हजए भजन प्रिंरिल: “ओ ताँन् भन्दा भोंबै याहवेह परमेश्वर, क्हिए केमैं बेल्ले थेब नेरो औदिबै मुँ! ओ ताँन् ह्रेंमैंए म्रुँ, क्हिजी लबै के ठिक नेरो क्ह्रोंसेंन्बै मुँ।