15 परमेश्वरए छ्वेर छले बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइ बिस्याँ, क्हेमैंए खेमैंइ परमेश्वरए बिरोध लब् धोंले ह्रोंसए सैं सारो आलद्।”
तलेबिस्याँ खीन् ङ्योए परमेश्वर ग, धै ङ्यो खीए खर्गर्बै क्युमैं, नेरो खीए म्हिमैं ग। तिंयाँ क्हेमैंइ खीए कै थेद्!
छतसि क्हेमैं ह्रोंसन् मैंन्दि: को-कोइ परमेश्वरए च्हलाइ प्हलेइ प्लेम्। धै परमेश्वरजी बाछा फैबै कोइ चमैंलाइ पापउँइँले पबित्र लमिंलेया चमैंइ च को तो धोंइ आङ्हाँ। धै ह्रोंसलाइ दयाम्हाँया लबै पबित्र प्ल्हए आब्रु वाम्। छाबै म्हिइ झन् कति थेबै दण्ड योंलै।
ङए उँइँर ठिक के लबै म्हि बिस्याँ बिश्वासउँइँलेन् सोरिब्मुँ, दिलेया च ङ ङाँइले स्योयास्याँ ङ चने तोंरिब् आरे।”
छतसि परमेश्वरजी “तिंयाँ” बिसि तिगें तोक्दिइमुँ। खीजी ल्हें त्हे लिउँइँ ङइ ओंसोंन् बिबै ताँ दाऊदउँइँले बिइमुँ, “तिंयाँ क्हेमैंइ परमेश्वरजी बिबै ताँ थेइबिस्याँ, क्हेमैंए सैं सारो आलद्।”