12 छतसि ओ अलि-अङाँमैं, सैं चिद्, क्हेमैं न्होंरि खाबलैया बिश्वास आलबै आछ्याँबै सैंइ लमा क्हेमैं सोगों परमेश्वरउँइँले ह्रेंगो आबोरिगे।
याहवेहजी ख्रोए लिंबै थाँ किंबै लिउँइँ ह्रोंसए सैंर बिइ, “म्हिए सैंर्बै ताँमैं कोलो ओंनोंन् आछ्याँब तलेया म्हिइ लबै केउँइँले तारे ङइ खोंयोंइ पृथ्बीलाइ सराप पिंरिब् आरे। तोगो ङइ नास लब् धोंले सो प्ह्याबै ताँन् सैमैं धबै ङ नास लरिब् आरे।”
तलेबिस्याँ ङ याहवेहए घ्याँर प्रइमुँ, ङए परमेश्वरउँइँले ह्रेंगो तसि ङइ आछ्याँबै केमैं आलइमुँ।
खेंमैंए सैंर मैंब् धोंले प्रबइले आमादुमैं सिब्मुँ, छले ज्ञान बुद्धिए ताँमैंलाइ तो धोंइ आङ्हाँबै आमादुमैं नास तयाब्मुँ;
सिमोन पत्रुसइ बिइ, “क्हिम् खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्वरए च्ह, खीजी कुल्मिंबै जोगेमिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग।”
येशूजी चमैंने बिइ, “खाबज्यै क्हेमैंए सैं ङ्हिरि आलरिगे बिसि न्हक्रो मिक्रोले टिद्।
छतसि क्हेमैं न्हक्रों मिक्रोंले टिद्। प्हँना लिउँइँ तबै तोन्दोंरि ताँमैं ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने बिमिंइमुँ।
छतसि न्हक्रों मिक्रोंले टिदु धै प्राथना लद्, तलेबिस्याँ च त्हे खोंयों तम् बिसि क्हेमैंइ आसे।
“क्हेमैं ह्रोंसए ल्हागिरि न्ह क्रों मिक्रोंले टिद्। तलेबिस्याँ म्हिमैंइ क्हेमैं क्हासि म्हि च्होंए उँइँर बोब्मुँ, झाइले च्हों धिंजरे क्हेमैं धोंब्मुँ। ङए फिर बिश्वास लबइले क्हेंमैंइ ङए बारेर ग्वाइ पिंबर क्रथेमैं नेरो म्रुँमैंए उँइँर राल् त्हुब्मुँ।
येशूजी बिइ, “न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, क्हेमैंलाइ खाबज्यै लुल् आखाँरिगे। ल्हें म्हिमैं ङए मिं किंसि खब्मुँ, ‘ङ परमेश्वरजी कुलबै म्रुँ ख्रीष्ट ग’ बिब्मुँ, झाइले अरू म्हिमैंइ ‘ख्रीष्ट युबै त्हे चेंदो तखइमुँ’ बिब्मुँ, दिलेया चमैंए लिलि आल्हैदिद्, चमैंइ बिब आङिंन्।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी क्ह्रोंसेंन्बै हाँगलाइ भ्योंवाइ बिस्याँ, क्हेमैंइ बिश्वास लब् पिवास्याँ क्हेमैंलाज्यै या आभ्यों रो वा?
छतसि क्हेमैं न्होंरि ङ बिश्वासर भोंब् मुँ बिसि प्हैंबै म्हिइ ह्रोंस पापर आच्होरिगे बिसि झन् न्ह क्रों मि क्रोंले टिल् त्हुम्।
छतसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्! म्हिउँइँले खबै केर आफेबै स्योलिबै ताँइ क्हेमैं परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँउँइँले फ्रेल् आखाँरिगे। छाबै स्योलिबै ताँमैं ख्रीष्टउँइँले खब आङिं, ह्युल ग्याल्स ओलेबै मोंमैंउँइँले नेरो म्हिमैंइ लबै रोसमैंउँइँले खब् ग।
तलेबिस्याँ ङि क्हेमैं ङाँर खमा क्हेमैंइ ङिलाइ बेल्ले मान लइ, धै क्हेमैंइ कु (मूर्ति) फ्योब पिसि क्ह्रोंसेंन्बै परमेश्वरउँइँ सैं एसि खीए सेवा लइ बिसि ताँन् म्हिमैंइ बयन लइमुँ।
सोगों परमेश्वरए योर फेब ङ्हिंन् ङ्हाँबै ताँ ग।
ङए उँइँर ठिक के लबै म्हि बिस्याँ बिश्वासउँइँलेन् सोरिब्मुँ, दिलेया च ङ ङाँइले स्योयास्याँ ङ चने तोंरिब् आरे।”
परमेश्वरए दयाम्हाँया आयोंब खाबै आतरिगे बिसि न्ह क्रों मि क्रों तद्। आक्ह्रिबै लमा क्हेमैंए न्होंरि फ्रेब् प्ह्राब् आतरिगे। आस्याँ ल्हें म्हिमैं पापर च्होयाब्मुँ।
दिलेया क्हेमैंम् सियोन कोंर खइमुँ, सोगों परमेश्वरए सहरर, स्वर्गर्बै यरूशलेमर, च्योलै आखाँबै स्वर्गदूतमैं सैं तोंदै परमेश्वरए मिं क्वेबै क्ल्ह्योर,
छतसि न्ह क्रों मि क्रो तद्, ङ्योने पोंबै परमेश्वरजी बिब ङिंन्। तलेबिस्याँ चु पृथ्बीर्बै म्हि मोशाइ बिबै ताँ इस्राएलीमैंइ थेल् आङिंमा चमैं दण्डउँइँले स्योल् आखाँ बिस्याँ, झन् स्वर्गउँइँले पोंबै परमेश्वरजी बिबै ताँ आङिंब्मैं खैले स्योरल् खाँमुँ?
छतसि ओ परमेश्वरजी त्हाँबै ङिने स्वर्गर्बै हग योंबै अलि अङाँमैं, ङ्योइ बिश्वास लबै ङ्योए खेगि क्रथे येशूलाइ मैंन्।
छतब् म्रोंसि ङ बेल्ले ह्रिस खसि बिइ, ‘चमैंए सैं खोंयोंन् बिलै ङ ङाँइले ह्रेंगोन् तरिम्, चमैंइ ङए घ्याँ आसेइमुँ।’
परमेश्वरए फिर बिश्वास आलबइले चमैं भों न्हल् योंबै क्ल्ह्योर होंल् आयों।
ख्रीष्टए पबित्र कोजी झन् ङ्योए आछ्याँबै सैंलाइ कति छेनाले ख्रुमिंमुँ। तलेबिस्याँ खीजी परमेश्वरए प्ल्हउँइँले ह्रोंसलाइ तोइ खोट आरेबै ख्रो तसि परमेश्वरलाइ पिंवाइ। छतसि ख्रीष्टए कोजी ङ्योए सैंलाइ छेनाले चोखो लमिंबइले ङ्योइ सोगों परमेश्वरए सेवा लल् खाँम्।