11 तलेबिस्याँ म्हिमैंलाइ पबित्र लमिंबै येशू नेरो येशूजी पबित्र लमिंल् खाँबै म्हिमैं परवा घ्रिर्बैन् ग। छतसि चमैंने अलि बिबर येशू फा आपे।
“छबिमा म्रुँइ चमैंने बिब्मुँ, ‘क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ङए अलि-अङाँमैं न्होंर्बै धाँसे च्योंबै म्हिलाइ तो-तो लइ, च क्हेमैंइ ङलाइन लब् ग।’
झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “आङ्हिंन्! क्हेमैं ङए अलिमैं ङाँर ह्यासि चमैंने ‘गालील ह्युलर ह्याद्।’ चर्न चमैंइ ङलाइ म्रोंब्मुँ,” बिद्।
झाइले खीजी ह्रोंसए कारग्युले टिबै म्हिमैं ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “ङ्ह्योद्, ङए आमा नेरो अलिमैं चुमैंन् ग।
छतसि खाबइ चु आछ्याँबै पापि जुगरि ङ नेरो ङए ताँ थेसि फापिमुँ, ङ म्हिए च्ह या ह्रोंसए आबाजी पिंबै मान नेरो पबित्र स्वर्गदूतमैंने बालु चु ह्युलए निसाफ लबर युमा च म्हि म्रोंसि ङै या फा पिब्मुँ।”
म्हिए च्ह स्वर्गर परमेश्वर आबा नेरो खीए पबित्र स्वर्गदूतमैंने टिरिब्मुँ। परमेश्वर आबाए मिं थेब लबर खीए शक्तिर स्वर्गदूतमैंने चु ह्युलर खी धबै युब्मुँ। झाइले ङ नेरो ङए बचनउँइँले फापिसि खा-खाबइ ‘ङइ येशू ङो आसे,’ बिल, ङज्यै या च त्हेर क्हेमैं ङो आसे बिब्मुँ।
चमैं क्ह्रोंसेंन्बै पबित्र म्हिमैं तरिगे बिसि ङ चमैंए ल्हागिर ह्रोंसलाइ पबित्र लम्।
ओ आबा, चमैं ताँन् घ्रिन् तरिगे बिसि ङ प्राथना लम्। धै क्हि ङने बालु मुँ, ङ क्हिने बालु मुँब् धोंलेन् चमैं या ङ्योने बालु तरिगे। चमैं ताँन् घ्रिन् तमा क्हिजी ङ कुल्मिंब् ग बिसि ह्युलर्बै म्हिमैंइ क्वेंरिगे बिसि ङ प्राथना लम्।
येशूजी चने बिइ, “ङ आछुइद् तलेबिस्याँ ङ तोगो समा आबा ङाँर आह्याइमुँ। बरु ङए अलिमैं ङाँर ह्यासि चमैंने ‘तारे ङ ङए आबा, क्हेमैंए आबा, धै ङए परमेश्वर, क्हेमैंए परमेश्वर ङाँर ह्यासिन् मुँ’ बिसि ङए ताँ बिमिंन्।”
खीजी म्हि घ्रिउँइँले ल्हें ह्रेंमैं बनेसि पृथ्बी तिगोंन् टिल् पिंइ। धै म्हिमैं चु पृथ्बीर सोबै त्हे निबै टिबै क्ल्ह्योए साँदमैं या ओंसों ओंनोंन् तोक्दिमिंइमुँ।
तलेबिस्याँ म्हि घ्रिइ बिब् धोंले, ‘ङ्यो खीउँइँलेन् सोमुँ, खीउँइँलेन् प्रब-टिब लमुँ, धै खीउँइँलेन् ङ्योइ छ्ह योंम्।’ क्हेमैंए कबिता प्ह्रिबै म्हिमैंज्यै या छान् बिसि प्ह्रिइमुँ: ‘क्ह्रोंसेंन ङ्यो खीए सन्तान्मैं ग।’
तलेबिस्याँ खीए च्ह येशू ल्हें अलि-अङाँमैं न्होंर्बै च्ह थेब तरिगे बिसि खीजी ओंसोंन् ङो सेबै म्हिमैंलाइ ह्रोंसए च्ह-च्हमिमैं लबै ल्हागिर त्हाँइ।
दिलेया तोक्दिबै त्हे पूरा तमा परमेश्वरजी ह्रोंसए च्ह कुल्मिंइ। खी म्हि तसि च्हमिरिए कोखाउँइँले ठिमए न्होंर फिइ।
तलेबिस्याँ येशू ख्रीष्टजी परमेश्वरए सैंर मैंबै ताँ पूरा लमिंइ। छतसि येशू ख्रीष्टजी खीए ज्यु खोंयोंइ तरिबै ख्रो तिब्ले पिंबइले ङ्यो पबित्र लमिंइमुँ।
तलेबिस्याँ खीजी पबित्र लमिंबै म्हिमैंलाइ खोंयोंइ तरिबै ख्रो घ्रिउँइँलेन् पबित्र लमिंइमुँ।
बरु चमैंल झन् छ्याँबै ह्युल, अथवा स्वर्गर, ह्याबै सैं मुँल। छतसि परमेश्वर “चमैंए परमेश्वर ग” बिबर फा आपिल, तलेबिस्याँ खीजी चमैंए ल्हागिर सहर घ्रि तयार लथेंइमुँ।
छलेन येशूज्यै खीए ह्रोंसए कोउँइँले म्हिमैं पापउँइँले फ्रेमिंसि पबित्र लमिंबै ल्हागिर खिइ या सहरए बैरु दु:ख नोइ।
चु च्ह च्हमिंमैं से को कोंसि तबइले येशू या चमैं धोंलेन् से कोए ज्यु तइ। तलेबिस्याँ खी सिमिंसि कालए शक्ति मुँबै दुष्टलाइ (दियाबलस) नास लवाइ।
छतसि ओ परमेश्वरजी त्हाँबै ङिने स्वर्गर्बै हग योंबै अलि अङाँमैं, ङ्योइ बिश्वास लबै ङ्योए खेगि क्रथे येशूलाइ मैंन्।