12 छतसि क्हेमैंए पडेयाबै योमैं क्वेद्, धै त्हारबै च्हिमैं भोंब् लद्।
बर्त टिब्रें लमा ङए च्हिमैं आभोंब् तइमुँ; ङए ज्यु च्हवेसि कारयाइमुँ।
ओ अलि-अङाँमैं, ङि क्हेमैंलाइ अर्थि पिंमुँ: प्ल्हेउमैंलाइ हौदिद, सैं च्योंब्मैंलाइ सैं भोंब लमिंन्, आखाँब्मैंलाइ ल्होमिंन्, ताँन् म्हिमैंने ह्रिस आखनले सैदिद्।
पापि म्हिमैंइ खीए बिरोधर पोंबै च्हौ ल्हें ताँमैं सैदिल् खाँबै येशूलाइ मैंन्, धै आनरल्ले ओंसों बडिद्।
परमेश्वरजी लोदा सैंदा लमिंबै ताँ क्हेमैंइ म्लेवाइ वा? क्हेमैं खीए प्हसेमैं ग। छतसि खीजी बिइ, “ओ ङए च्ह, छ्याँबै बानि तरिगे बिसि प्रभुजी क्हिलाइ तार झोंल् म्हैमा छेनाले मैंन्, खीजी दण्ड पिंमा सैं च्योंब आलद्।