16 बरु चमैंल झन् छ्याँबै ह्युल, अथवा स्वर्गर, ह्याबै सैं मुँल। छतसि परमेश्वर “चमैंए परमेश्वर ग” बिबर फा आपिल, तलेबिस्याँ खीजी चमैंए ल्हागिर सहर घ्रि तयार लथेंइमुँ।
याहवेह च म्हुँइँसर्न इसहाक ङाँर युसि बिइ, “ङ क्हिए आबा अब्राहामए परमेश्वर ग। आङ्हिंन्! तलेबिस्याँ ङ क्हिने बालुन् मुँ। ङइ क्हिए फिर आशिक पिंब्मुँ, ङए सेवा लबै अब्राहामने बालु ङइ बाछा फैब् धोंले क्हिए सन्तानमैं ङइ ल्हें लमिंब्मुँ।”
याहवेह चए रेर रासि याकूबने बिइ, “ङ याहवेह, क्हिए बाज्यु अब्राहामए परमेश्वर नेरो क्हिए आबा इसहाकए परमेश्वर ग। क्हि तोगो रोरिबै क्ल्ह्यो क्हि नेरो क्हिए सन्तानमैं ङइ पिंब्मुँ।
परमेश्वरजी मोशाने चु ताँ या बिइ, “इस्राएलीमैंने बिद्, ‘याहवेह, क्हेमैंए खेमैं माँमैंए परमेश्वर अथवा अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबए परमेश्वरजी ङ क्हेमैं ङाँर कुलब् ग।’ ङए मिं खोंयोंन् बिलै याहवेह (अथवा ङ ङन् ग) बिब् तरिब्मुँ, धै ताँन् पुस्ता समा ङए मिंन् छले मैंरिगे।”
खीजी धबै बिइ, “ङ क्हिए खेमैं माँमैं अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबए परमेश्वर ग।” छबिमा मोशाइ परमेश्वरलाइ ङ्ह्योब ङ्हिंसि ह्रोंसए लि हुइ।
धै याहवेहजी बिइ, “ङ याहवेह, चमैंए खेमैं अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबए परमेश्वर, क्हि ङाँर म्रोंयुब् मुँन बिसि इस्राएलीमैंइ चुन् केउँइँले क्वेंब्मुँ।”
झाइले म्रुँजी ह्रोंसए क्योलो हारबै म्हिमैंने ‘खो, ङए आबाउँइँले आशिक योंबै म्हिमैं, ह्युल बनेब् ओंनोंन् क्हेमैंए ल्हागिर बनेथेंबै ग्याल्सर क्ल्हे लबर खो,’ बिब्मुँ।
अर्को ताँ, सियाबै म्हिमैं धबै सोगों तबै बारेर क्हेमैंइ मोशाइ प्ह्रिबै ठिमरि लुँरिबै झाढिए ताँ आखेइमुँ वा? च त्हेर परमेश्वरजी मोशाने ‘अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबए परमेश्वर ङन् ग,’ बिल।
छतसि खाबइ चु आछ्याँबै पापि जुगरि ङ नेरो ङए ताँ थेसि फापिमुँ, ङ म्हिए च्ह या ह्रोंसए आबाजी पिंबै मान नेरो पबित्र स्वर्गदूतमैंने बालु चु ह्युलए निसाफ लबर युमा च म्हि म्रोंसि ङै या फा पिब्मुँ।”
ओ ङए च्युगुथिरि बगाल, आङ्हिंन्। तलेबिस्याँ क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी ह्रोंसए ग्याल्स क्हेमैंलाइ पिंबर सैं तोंइमुँ।
“दिलेया सिब्मैं धबै सोगों तसि परमेश्वरने टिम् बिबै ताँ मोशाज्यै या लुँरिबै झ्याङए बारेर प्ह्रिमा याहवेहलाइ ‘अब्राहामए परमेश्वर, इसहाकए परमेश्वर नेरो याकूबए परमेश्वर’ बिसि प्रमाण उँइँमिंइ।
ङए आबाए धिंर टिबै क्ल्ह्योमैं ल्हें मुँ। ङ क्हेमैंए ल्हागिर टिबै क्ल्ह्यो तयार लबर ह्यासिन् मुँ। छ आङिस्याँ ङइ क्हेमैंने चु ताँ आबिमल।
‘ङ क्हिए खेमैं अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबए परमेशवर ग।’ छ बिब् थेसि मोशा ङ्हिंसि त्हारइ, धै छाइ ङ्ह्योबै आँट लल् आखाँ।
दिलेया ङ्योए नागरिकता स्वर्गर मुँ। छतसि ङ्योलाइ मुक्ति पिंबर स्वर्गउँइँले युबै प्रभु येशू ख्रीष्टए घ्याँ ङ्यो ङ्ह्योरिम्।
प्रभुजी ङलाइ ताँन् आछ्याँबै सैमैंउँइँले जोगेमिंब्मुँ। झाइले खीए स्वर्गर मुँबै ग्याल्सर बोब्मुँ। खीलाइ म्हिमैंइ खोंयोंइन् बिलै या थेबै मान लरिगे। आमेन, छान् तरिगे!
झेलर मुँब्मैंलाइ क्हेमैंइ ल्होमिंइ, ह्रोंसए सै न्होर अरूमैंइ लुडिवालेया क्हेमैं सैं तोंसिन् सैदिइ, तलेबिस्याँ क्हेमैंल च सै न्होर भन्दा थेब खोंयोंन् बिलै तरिबै स्वाबै सै न्होर मुँ बिसि क्हेमैंइ सेल।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजीन् बनेबै खोंयोंइ बिलै तरिबै जग मुँबै सहरए घ्याँ अब्राहामइ ङ्ह्योरिल।
छाबै ताँ बिबै म्हिमैंइ खोंयोंन् बिलै ह्रोंसलन् तरिबै ह्युल घ्रि म्हैरिइमुँ बिसि छेनाले सेल् खाँम्।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी ङ्योए ल्हागिर झन् छ्याँबै चाँजो लल, धै ङ्योने बालु मत्त्रे चमैं पबित्र तरिगे बिब खीए सैं मुँल।
दिलेया क्हेमैंम् सियोन कोंर खइमुँ, सोगों परमेश्वरए सहरर, स्वर्गर्बै यरूशलेमर, च्योलै आखाँबै स्वर्गदूतमैं सैं तोंदै परमेश्वरए मिं क्वेबै क्ल्ह्योर,
तलेबिस्याँ ङ्योए ल्हागिर चुर खोंयोंइ तरिबै सहर आरे। ङ्योम् लिउँइँ तखबै खोंयोंइ बिलै तरिबै सहरए घ्याँ ङ्ह्योसि टिब्मैं ग।
तलेबिस्याँ म्हिमैंलाइ पबित्र लमिंबै येशू नेरो येशूजी पबित्र लमिंल् खाँबै म्हिमैं परवा घ्रिर्बैन् ग। छतसि चमैंने अलि बिबर येशू फा आपे।
दिलेया छारा यरूशलेम, “परमेश्वरए पबित्र सहर” प्ह्रेंरोए ल्हागिर प्ह्रेंस्यो पैरेब् धोंले पैरिसि स्वर्गउँइँले युरिब ङइ म्रोंइ।