28 मोशाइ प्ह्रिबै ठिम आम्हाँदिबै म्हिए बारेर म्हि ङ्हिंदे सोंदेए ग्वाइ तइ बिस्याँ च म्हि ल्हयो आयोंल्ले सिल् त्हुम्।
दिलेया चइ क्हिए ताँ थेल् आङिंस्याँ म्हि घ्रिदे ङ्हिंदे साक्षि ग्वाइ लबर क्हिने बालु बोसि चने सल्ला लद्। तलेबिस्याँ ‘उजुर लस्याँ साक्षि ग्वाइ टिब्मैं ङ्हिंदे सोंदे चैदिम्,’ बिसि ठिमर प्ह्रिथेंइमुँ।
क्हेमैंए ठिमरै या म्हि ङ्हिंइ पिंबै ग्वाइ क्ह्रिबिस्याँ च ताँ क्ह्रोंसेंन्बै तब्मुँ बिसि प्ह्रिइमुँ।
“ङइ खाबए फिर म्हाँया लदा ङ्हाँमुँ, चलाइन म्हाँया लम्। ङइ खाबै फिर ल्हयो खदा ङ्हाँमुँ, चए फिर्न ल्हयो खम्।” बिसि खीजी स्योंमन् मोशाने बिल।
तारे ङ सोंखेबै लार क्हेमैं ङाँर खसिन् मुँ। खाब् मुँलै म्हिए फिर तोइ दोष ल्हैदिस्याँ परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिब् धोंले, “म्हि ङ्हिं सोंइ बिबै ताँ क्ह्रिस्याँ मत्त्रे च ताँ पक्का तम्।”
छतसि न्ह क्रों मि क्रो तद्, ङ्योने पोंबै परमेश्वरजी बिब ङिंन्। तलेबिस्याँ चु पृथ्बीर्बै म्हि मोशाइ बिबै ताँ इस्राएलीमैंइ थेल् आङिंमा चमैं दण्डउँइँले स्योल् आखाँ बिस्याँ, झन् स्वर्गउँइँले पोंबै परमेश्वरजी बिबै ताँ आङिंब्मैं खैले स्योरल् खाँमुँ?
स्वर्गदूतमैंइ बिबै ताँ चारसि, आछ्याँबै के लब्मैंइ दण्ड योंइ बिस्याँ,
अरूए फिर ल्हयो आखबै म्हिए फिर परमेश्वरज्यै या ल्हयो खरिब् आरे। दिलेया अरूए फिर ल्हयो खइ बिस्याँ, परमेश्वरजी निसाफ लमा क्हेमैं फिरै या ल्हयो खमिंब्मुँ।