25 को-कोइल संगतिर आह्याबै बानि तम्, दिलेया प्रभु युबै त्हिंइ चेंदोन् मुँ बिब क्हेमैंइ सेबइले घ्रिइ घ्रिलाइ संगतिर ह्याल् त्हुम् बिदै ङ्यो ताँन् खागु तब आपिले।
क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, लिउँइँ परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हिंइर स्योंम्बै पाप लबै सदोमथेंमैं नेरो गमोराथेंमैंइ भन्दा च सहरर्बै म्हिमैंइ ल्हें सजैं योंब्मुँ।”
तलेबिस्याँ खनिर म्हि ङ्हिदे सोंदे ङए मिंर खागु तमुँ, चमैंए म्हाँजोरि ङ तब्मुँ।”
ङलाइ आम्हाँदिब्मैं नेरो ङए ताँ आक्वेंब्मैंए ल्हागिर नियाधिश घ्रि मुँ। चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर ङइ पोंबै ताँमैंइन चमैंए निसाफ लब्मुँ।
तिगें ङि प्राथना लबै क्ल्ह्योर ह्यारिमा मोंइ स्याबै केब्स्यो घ्रि त्होइ। चइ च मोंए शक्तिउँइँले ङ्ह्योब् लिब् लसि चए क्ल्हेए ल्हागिर ल्हें मुइ खुमिंमल।
पेन्तिकोसए त्हिंइर खमा, येशूए फिर बिश्वास लब्मैं ताँन् क्ल्ह्यो घ्रिर खागु तल।
चमैं प्रभु येशूए फिर बिश्वास लसि कुल्मिंबै चेला चिब्मैंने लोदै, संगति लदै, बालुन् चब् चसि प्रभु भोज चदै, खोंयोंन् बिलै प्राथना लरिमल।
आइतबार त्हिंइर ङि प्रभु भोज चबर खागु तमा पावलइ प्हँन्हाँग्धों ह्याबै सैं लबइले म्हुँइँस आधा समन् चमैंने बालु ताँमैं सेरिल।
ठिक घ्याँर प्रबर लोमिंबै बरदान पिंइबिस्याँ अरूमैंलाइ लोमिंन्। पिंबै बरदान पिंइबिस्याँ अरूए खाँचोर सैं प्ल्हसि पिंन्। चिब तबै बरदान पिंइबिस्याँ ढुक्कले चिबइ लल् त्हुबै के लद्। ल्हयो खबै बरदान पिंइबिस्याँ सैं तोंन्ले ल्होद्।
क्हेमैं खागु तसि चब् चमा च प्रभु भोजन् आङिं,
छतसि बिश्वासीमैं खागु तमा क्हेमैं ताँनइ आक्होबै क्युइर पोंइबिस्याँ, चर परमेश्वरए फिर बिश्वास आलब्मैं अथवा च क्युइ आक्होब्मैं खइबिस्याँ चमैंइ क्हेमैंने सोबालमैं आबि रो वा?
दिलेया अगमबक्ताइ म्हिमैंने पोंम्, झाइले म्हिमैंलाइ प्रभुए ताँ लोमिंसि चमैंए सैं भोंब् लमिंम् धै सैं क्होल् लमिंम्।
ख्रीष्टजी निसाफ लबै त्हिंइर ताँन् म्हिमैंइ लबै केमैं खीजी उँइँमिंब्मुँ। तलेबिस्याँ खीए ओंसों तोइ सै या लोल् आखाँ। म्हिमैंए के खैब मुँगे बिसि खीजी मिउँइँले जाँच लब्मुँ।
क्हेमैं ङ्योए प्रभु येशूए मिंर खागु तमा ङए सैं या क्हेमैंने बालु तमुँ। धै ङ्योए प्रभु येशूए शक्तिए के चर तब्मुँ।
क्हेमैं सैदिल् खाँब्मैं ग बिब ताँन् म्हिमैंइ सेरिगे। प्रभु युनन् युमुँ,
छतसि घ्रिइ घ्रिने चु ताँमैं बिमिंसि सैं क्होमिंन्।
छतसि क्हेमैंइ तोगो लरिब् धोंले घ्रिइ घ्रिलाइ सैं क्होमिंसि भोंब् लबै के अझै लरिदु।
घ्रिइ घ्रिलाइ म्हाँया लदै छ्याँबै के लरिबै ल्हागिर ङ्योइ खैले चमैंए सैं भोंन् लमिंब च ताँ सैंर मैंले।
तलेबिस्याँ “तारे तिस्यार्न युम् बिबै येशू युब्मुँ, खी युबर क्हैल् लरिब् आरे।
ओ ङए अलि-अङाँमैं, क्हेमैंए ल्हागिरि ङइ चु रिन्ठि लोदा सैंदाए ताँमैं प्ह्रिइमुँ। गार आम्हाँदिल्ले ङिंन् ओ।
बरु खाबै या पापर आच्होरिगे धै क्हेमैं खाबज्यै या सैं सारो आलरिगे बिसि परमेश्वरए छ्वेर बिब् धोंले “तिंयाँबै त्हिंइ” मुँब् समा घ्रिइ घ्रिलाइ अर्थि पिंब्रें लद्।
च धोंलेन् क्हेमैं या ह्रेसि टिरिद्। ह्रोंसए सैं भोंब् लद्, तलेबिस्याँ प्रभु येशू युनन् युब्मुँ।
ताँन् सै नुयाबै त्हे तखइमुँ। छतसि प्राथना लल् खाँरिगे बिसि छ्याँबै सैं प्ह्यासि न्ह क्रों मि क्रों तरिद्।
छले तोन्दोंरि नास तयाम् बिब् सेसेरो क्हेमैं खैबै म्हि तल् त्हुम्? परमेश्वरजी बिब ङिंदै छ्याँबै केमैं लसि क्हेमैं छेनाले छ्ह थोसि
छतसि ओ ङए थुमैं, च त्हिंइ खोंयों तब् ङ्हे बिसि क्हेमैं खीए घ्याँ ङ्ह्योब्मैं ग। छतसि प्रभुए उँइँर तोइ खोट नेरो छ्याब् आरेब् तसि ताँनने क्ह्रिसि टिबै भों लद्।
को-कोइए सैंर “प्रभु युबर क्हैल् लइ,” ङ्हाँलेया प्रभुजी खीजी फैबै बाछा पूरा लबर क्हैल् आल। खाबै या नास आतरिगे बरु ह्रोंसए पापउँइँले सैं एसि खिउँइँ तोरिगे बिसि प्रभुजी क्हेमैंलाइ सैदिसि पैंरिइमुँ।
परमेश्वरलाइ ङो आसेबै म्हिमैं, फोट झोंसि क्हेंमैंए न्होंर आक्ह्रिल् लवाब्मैं नेरो पबित्र प्ल्ह आरेब्मैं चमैंन् ग।