1 स्योंमा परमेश्वर खीए ताँ बिमिंबै म्हिमैंउँइँले ङ्योए खेमैंने ल्हें खे, ल्हें खालर्बै चिनुमैंउँइँले पोंइ।
क्हि नेरो च्हमिरिए म्हाँजोरि धै क्हिए सन्तानमैं नेरो च्हमिरिए सन्तानए म्हाँजोरि ङइ प्होंब्-नेब् लमिंम्। च्हमिरिए सन्तानइ क्हिए क्र प्लेब्मुँ धै क्हिइ चए प्हले तिंजुर चोब्मुँ।”
छतमा याहवेहजी बिइ, “ङइ म्हिमैंलाइ खोंयोंन् बिलै सोल् पिंरिब् आरे, तलेबिस्याँ म्हि सिल् त्हुब्मुँ। तारेसेरो चमैं प्रसे ङ्हिस्यु बर्ष मत्त्रे सोब्मुँ।”
ङ्योए खे अब्राहाम नेरो खीए कुलर्बै सन्तानमैंने खीजी खोंयोंन् बिलै ल्हयो खरिम्।”
खीजी ङ्योए खेमैंने फैबै पबित्र बाछा मैंसि ङ्योए फिर ल्हयो खमिंइमुँ।
च लिउँइँ मोशा नेरो अगमबक्तामैंइ खीए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैंए अर्थ खीजी चमैंलाइ क्होमिंइ।
झाइले खीजी चमैंने बिइ, “मोशाइ प्ह्रिबै ठिम, अगमबक्तामैंइ प्ह्रिबै ताँमैं नेरो भजनसंग्रहर ङए बारेर प्ह्रिथेंबै ताँमैं पूरा तल् त्हुम् बिसि ङइ ओंसोंन् क्हेमैंने मुँमा बिल।”
दिलेया क्ह्रोंसेंन्बै ताँ लोमिंबै पबित्र प्ल्ह युब्मुँ, धै खीजी क्हेमैं ताँन् क्ह्रोंसेंन्बै छ्याँबै घ्याँर डोरेमिंब्मुँ। खीजी ह्रोंसए सैंर मैंब् धोंले आपों। खीजी तो ताँ थेमुँ चन् पोंब्मुँ, धै लिउँइँ तखबै ताँमैं क्हेमैंने बिमिंब्मुँ।
मोशाइ क्हेमैंने ज्युर चिनु लबै छ्या पिंइमुँ। (दिलेया चु छ्या मोशाउँइँले तखब आङिं, मोशा भन्दा ओंसोंबै खेमैंउँइँले तखब ग।) दिलेया प्रिबै त्हिंइ तलेया क्हेमैंइ ह्रोंसए च्हमैंए ट्हुबिर चिनु लम्।
मोशाने परमेश्वर पोंमल बिसि ङिइ सेइमुँ, दिलेया चु म्हि खाब् जा? खनिर्बै जा? बिसि ङिइ था आसे।”
“परमेश्वरजी येशू सिबइले धबै सोगों लमिंसि खीजी ङ्योए खेमैंने फैबै बाछा ङ्योए ल्हागिर्न पूरा लमिंइ। चु सैं तोंबै ताँ ङि क्हेमैंए ङाँर पखइमुँ।
दिलेया दाऊद अगमबक्ता तबइले परमेश्वरजी फैबै बाछा धोंलेन् चए सन्तानउँइँले म्हि घ्रि चए क्ल्ह्योर म्रुँ तल् पिंब्मुँ बिसि खिइ ओंसोंन् था सेल।
च लिउँइँ चमैंइ पावलए ताँ थेबर त्हिंइ घ्रि तोक्दिइ। छतमा ल्हें म्हि पावल टिबै क्ल्ह्योर खइ। धै चइ न्हाँगउँइँले ङेसा समा परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ताँमैं लोमिंइ। चइ मोशाइ पिंबै ठिम नेरो अगमबक्तामैंए कितबमैंउँइँले पावलइ परमेश्वरए ग्याल्सर्बै ग्वाइ पिंसि यशूए बारेर्बै ताँमैं क्होमिंबै भों लरिल।
दिलेया स्योंमन् परमेश्वरजी ह्रोंसए ताँ बिमिंबै पबित्र म्हिमैंइ बिब् धोंले तोन्दोंरि सैमैं छारा लबै त्हे आखन् समा ख्रीष्ट स्वर्गर्न टिल् त्हुम्।
तलेबिस्याँ “इसहाकउँइँलेन् क्हिए सन्तान तब्मुँ,” बिसि परमेश्वरजी ओंसोंन् अब्राहामने बिल।
तलेबिस्याँ छाबन् बिश्वास स्योंम्बै म्हिमैंइ लबइले परमेश्वरजी चमैंलाइ खोमल।
छतसि न्ह क्रों मि क्रो तद्, ङ्योने पोंबै परमेश्वरजी बिब ङिंन्। तलेबिस्याँ चु पृथ्बीर्बै म्हि मोशाइ बिबै ताँ इस्राएलीमैंइ थेल् आङिंमा चमैं दण्डउँइँले स्योल् आखाँ बिस्याँ, झन् स्वर्गउँइँले पोंबै परमेश्वरजी बिबै ताँ आङिंब्मैं खैले स्योरल् खाँमुँ?
स्वर्गदूतमैंइ बिबै ताँ चारसि, आछ्याँबै के लब्मैंइ दण्ड योंइ बिस्याँ,
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै च्हौ थेबै मुक्तिलाइ तो धोंइ आङ्हाँस्याँ ङ्यो खैले परमेश्वरउँइँले स्योरल् खाँमुँ? चु मुक्तिए ताँ धाँसे ओंसों प्रभु येशूजीन् बिब् ग, धै खीए ताँ थेब्मैंइ चु ताँ क्ह्रोंसेंन ग बिसि ङ्योने उँइँमिंइ।
लिउँइँ तखबै ताँए ग्वाइ पिंबै ल्हागिर परमेश्वरए म्हिमैंए न्होंर मोशा ताँन् भन्दा भर लल् खाँबै केब्छैं मुँल।
तलेबिस्याँ यहोशूइ इस्राएलीमैंलाइ परमेश्वरजी बाछा फैसि पिंम् बिबै भों न्हबै क्ल्ह्योर बोल् खाँस्याँ, लिउँइँ खीजी अर्को त्हिंइए बारेर ताँ आलमल।
ख्रीष्टज्यै या ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तबर ह्रोंसइन-ह्रोंसलाइ थेब आलल, दिलेया खीलाइ “क्हि ङए च्ह ग, तिंयाँ ङ क्हिए आबा तइमुँ,” बिबै परमेश्वरजी त्हाँब् ग।
ठिमर बिब् धोंले लल् त्हुबै ताँमैं मोशाइ इस्राएलीमैंने बिमिंबै लिउँइँ चइ क्ल्या भारा, र-बुख्या नेरो क्युए को, क्यु, ओल्ग्या पै नेरो हिसप बिबै धुँए प्हो ठिमए फिर नेरो ताँन् म्हिमैंए फिर प्राइ।