26 चइ शेमए ल्हागिर बिइ, “शेमइ म्हाँदिबै याहवेह थेब तरिगे! कनान शेमए केब्छैं तरिगे।
क्हिलाइ शत्तुरमैंए फिर ट्होल् पिंबै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए मिं थेब तरिगे!” बिसि चइ अब्रामए फिर आशिक पिंइ। धै अब्रामइ ह्रोंसइ ट्होइ पखबै तोन्दोंरि सैए च्युबाँर्बै तिंबाँ मल्कीसेदेकलाइ पिंइ।
“ङए क्ल्हे अब्राहामए याहवेह परमेश्वर बेल्ले थेब मुँ। खीजी ङए क्ल्हेने फैबै बाछा पूरा लमिंइ। तलेबिस्याँ याहवेहजी ङलाइ घ्याँर डोरेसि ङए क्ल्हेए ङेंमैंए धिंर पखमिंइमुँ।”
ह्रें-ह्रेंर्बै म्हिमैं क्हिए केब्छैंमैं तरिगे, चमैंइ क्हि फ्योरिगे। क्हिए आघेंमैं-अलिमैंए फिर क्हि क्ल्हे तरिगे, झाइले क्हिए आमाउँइँले योंबै सन्तानमैं क्हिए ओंसों कुररिगे। क्हिए फिर सराप झोंब्मैं ताँनइ सराप योंरिगे, झाइले क्हिए फिर आशिक पिंब्मैं ताँनइ आशिक योंरिगे।”
इसहाकइ एसावने बिइ, “ओ ठागु, च क्हिए फिर्बै चिब ङइ लमिंल् खाँइ। धै चए ताँन् आघें-अलिमैं या ङइ चए केब्छैंमैं लवाइ। म्रोंर्बै रा-रोमैं नेरो अँगुरए प्हा या ङइ चन् पिंवाँइ। तारे क्हिए ल्हागिर ङइ तोइ आशिक पिंल् आखाँ!”
क्हि सेलाँए भरर सोब्मुँ, धै क्हि अलिए केब्छैं तब्मुँ। दिलेया ङ ‘क्हिए केब्छैं आङिं, क्हिए न्होंर ङ आटि’ बिसि चए न्होंरउँइँले क्हि स्योब्मुँ।”
चु आशिकमैं योंबै म्हि ङ्हो सब् ग! याहवेहलाइ परमेश्वर बिसि म्हाँदिब्मैं ङ्हो सब् ग!
स्योंम्बै मिं कालदिबै थे-थेबै चिबनाँब्मैं यहूदीमैंए खेमैंन् ग। धै ख्रीष्ट या म्हि तसि च ह्रेंर्न फिइ। म्हि तनाबिलेया खी ताँन् म्हिमैंए फिर ग्याल्स लबै परमेश्वर ग। छतसि खोंयोंन् बिलै खीए मिं थेब् लल् त्हुम्। आमेन, छान् तरिगे।
बरु चमैंल झन् छ्याँबै ह्युल, अथवा स्वर्गर, ह्याबै सैं मुँल। छतसि परमेश्वर “चमैंए परमेश्वर ग” बिबर फा आपिल, तलेबिस्याँ खीजी चमैंए ल्हागिर सहर घ्रि तयार लथेंइमुँ।