21 तिगें नोआ अँगुरए प्हाइ म्हेरसि क्लुँनन् ह्रोंसए तम्बु न्होंर रोरिल।
नोआए ताँमैं चुन् ग। चए पलोर नोआ मत्त्रे छ्याँबै के लबै म्हि मुँल। च परमेश्वरने बा-बालुन् प्रमल।
म्रोंर के लबै नोआइ अँगुरए धुँमैं रुँइँइ।
प्हा ल्हें थुँबै म्हिइ हल्ला लसि प्होंगि कैगि लम्, प्हार भुल्दिब्मैं आमादु ग।
त्हिंर्बै ह्वेर टिब्मैं धोंले छ्याँबै छ्ह थोले। सयल लप्रब, प्हा को तब, ब्यभिचार लब, तो लदा ङ्हाँमुँ चन् लब, प्होंगि मिब नेरो ह्रिस लब छाबै केमैं ताँन् पिवाद्।
छतसि क्हेमैं न्होंरि ङ बिश्वासर भोंब् मुँ बिसि प्हैंबै म्हिइ ह्रोंस पापर आच्होरिगे बिसि झन् न्ह क्रों मि क्रोंले टिल् त्हुम्।
आगुए सैमैं म्रोंसि ह्रिस लब, प्हा ल्हें थुँब, सयल लप्रब, छाबै केमैं ताँन् आछ्याँबै सैंउँइँले खबै केमैं ग। ङइ क्हेमैंलाइ ओंसोंन् लोदा सैंदा लब् धोंले तोगो या बिम्: छाबै केमैं लप्रब्मैं, परमेश्वरए ग्याल्सर्बै हगवाला तरिब् आरे।
खेब्मैंलाइ “सैं फैल् खाँब, छ्याँबै बानि प्ह्याब, ताँ क्होब, बिश्वासर भोंब, ताँनलाइ म्हाँया लब, धै दुःखन् तलेया सैदिल् खाँब तल् त्हुम्,” बिसि लोमिंन्।
छतसि ङइ क्हेमैंलाइ चु सल्ला पिंम्: क्हि प्लब् तबै ल्हागिर मिर खारदिबै छ्याँबै मारा ङउँइँले किंन्, म्हिमैंइ क्हेमैंलाइ क्लुना तब् आम्रोंरिगे बिसि खिबै ल्हागिर ङउँइँले फोस्रे ब्योंबै क्वें किंन्, झाइले क्हिए मि म्रोंरिगे बिसि ङउँइँले मि म्रोंल् लबै मैं किंसि फोद्।