1 दिलेया परमेश्वरजी नोआ नेरो चने बालु क्यु झाजर मुँबै ताँन् धिंर न्हबै खेदोमैं नेरो क्ह्योंर्बै खेदोमैं मैंसि पृथ्बीर खैं कुल्मिंइ। धै क्यु ङ्हारबर होंइ।
छले ब्याँसिर्बै नाँसमैं नास लवामा परमेश्वरजी अब्राहामलाइ मैंइ। लोत टिबै क्ल्ह्यो नास लवामा च क्ल्ह्योउँइँले खीजी लोत जोगेमिंइ।
च लिउँइँ परमेश्वरजी राहेललाइ मैंसि चए प्राथना थेइ, धै खीजी चए कोख थोंमिंइ।
छलेन क्यु झाजउँइँले क्हेमैंने बालु त्होंखबै ताँन् सो प्ह्याबै सैमैं नमेंमैं, न्हबै खेदोमैं, क्ह्योंर्बै खेदोमैं क्हेमैंने बालु मुँबै ह्युलर्बै सो प्ह्याबै ताँन् सैमैंने ङइ बाछा फैम्।
ह्रोंसए के लबै म्हि अब्राहामने फैबै पबित्र बाछा खीजी चिइ।
ओ याहवेह, क्हिजी त्हाँबै म्हिमैंइ सुख शान्ति योंब ङइ म्रोंल् योंरिगे, धै क्हिए म्हिमैं सैं तोंमा ङै या सैं तोंल् योंरिगे, झाइले क्हिए हगवाला म्हिमैंने क्ह्रिसि क्हिए मिं थेब् लल् खाँरिगे बिसि
याहवेहजी ङ्योलाइ मैंरिइमुँ; धै ङ्योए फिर आशिक पिंब्मुँ; इस्राएलए सन्तानलाइ खीजी आशिक पिंब्मुँ; हारूनए सन्तानलाइ खीजी आशिक पिंब्मुँ;
ओ याहवेह, दाऊदलाइ मैंमिंन्, चइ योंबै ताँन् दुःखमैं मैंमिंन्।
ङि हार्दियामैं या खीजी ङिलाइ आम्ले। खीए म्हाँया खोंयोंन् बिलै तरिम्।
ओ याहवेह, यरूशलेम नास तबै त्हिंइर एदोमिमैंइ खैबै के लल मैंन्दि, “चु फुवाद्, चुए तें समन् फुवाद्!” बिसि चमैं चिरल।
याहवेह नाँ बाढिए फिर टिम्, याहवेह खोंयोंन् बिलै म्रुँ धोंले राजगद्दिर टिम्।
ओ याहवेह, क्हिजी लबै ठिक के बेल्ले थेबै कोंमैं धों तब् मुँ; क्हिजी लबै निसाफमैं तो सैज्यै या लाल् आखाँबै मा ङ्युँइए गैरु धों तब मुँ; क्हिजी म्हिलाइ मत्त्रे आङिं, ताँन् सो प्ह्याबै सैंमैंलाइ वास्ता लम्।
झाइले खीजी बिब् धोंलेन् मोशाइ ह्रोंसए यो मा ङ्युँइए फिर स्योंइ, धै याहवेहजी म्हुँइँसतिमि स्यारउँइँले खैं कुल्मिंसि मा ङ्युँइर्बै क्युलाइ लिग्याँइ स्योमिंमा क्यु ङ्हिंबाँ तसि मा ङ्युँइर (समुद्र) कारा क्ल्ह्यो तयाइ।
दिलेया क्हिजी ह्रोंसए सो फुइमा मा ङ्युँइ (समुन्द्रइ) चमैं हुवाइ। बेल्ले भोंबै मा ङ्युँइर चमैं पैए सिसा धोंले प्ल्हुँयाइ।
परमेश्वरजी चमैंए प्ल्हाबै सो हेंबै प्राथना थेइ, धै अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबने ह्रोंसइ फैबै बाछा मैंइ।
उतरउँइँले युबै खैंइ नाँ स्योवाब् धोंले स्योलिबै ताँ पोंबै लेइ ह्रिस खल् लम्।
दिलेया निनवे सहरर छ्याँब आछ्याँब फेलल् आखाँबै लाख घ्रिसे ङ्हिस्यु हजार भन्दा ल्हें म्हिमैं मुँ, धै ख्योदोमैं या चर ल्हेंन् मुँ। च थेबै सहरए ल्हागिर ङइ न्हुँ लल् आत्हुब् आ?”
च लिउँइँ च थेबै सहर सोंबाँ तयाइ। झाइले ताँन् ह्युलर्बै सहरमैं नास तयाइ। च त्हेर परमेश्वरजी बेबिलोन बिबै थेबै सहरलाइ मैंइ। छतसि खीए बेल्ले थेबै ह्रिसइ प्लिंबै प्हेल बेबिलोनलाइ थुँबर कर ल्हैदिइ।
तलेबिस्याँ चइ लबै पापमैं मु समा फेखइमुँ, चइ लबै आछ्याँबै केमैं परमेश्वरजी मैंरिइमुँ।