21 पृथ्बीर प्रब् टिब् लबै ताँन् सो प्ह्याबै सैमैं नमेंमैं, न्हबै खेदोमैं, क्ह्योंर्बै खेदोमैं, सर क्ल्याँसि प्रबै प्हँलाँ-प्हुँलुँमैं, म्हिमैं ताँन् सियाइ।
परमेश्वरजी स्यो-स्योबै क्ह्योंर्बै खेदोमैं, स्यो-स्योबै धिंर न्हबै खेदोमैं नेरो स्यो-स्योबै फोइ क्ल्याँसि सर प्रबै प्हलाँ-प्हुलुँमैं बनेइ। धै परमेश्वरजी ङ्ह्योमा च छ्याँब मुँल।
छतसि परमेश्वरजी नोआने बिइ, “ङइ ताँन् म्हिमैं नास लवाबै सैं लल् खाँइमुँ। तलेबिस्याँ चमैंइ लबै आछ्याँबै केमैंइ पृथ्बी प्लिंइमुँ। छतसि ङइ चमैंलाइ पृथ्बीउँइँले नास लवाम्।
“मु न्होंर्बै ताँन् सो प्ह्याबै सैमैं नास लवाबर ङइ पृथ्बीर नाँ बाडि कुलब्मुँ, धै पृथ्बीर मुँबै ताँन् सो प्ह्याबै सैमैं सियाब्मुँ।
तारेबै ङिरोर ङइ पृथ्बीर प्लिच्यु त्हिंइ प्लिच्यु म्हुँइस नाँ कुलब्मुँ। धै ङइ बनेबै सो प्ह्याबै सैमैं ताँनन् पृथ्बीउँइँले नास लवाब्मुँ।”
झाइले बाढि युसि स्वात्तन् आबोन् समा चमैंइ तोइ आसेल। च धोंलेन् म्हिमैंइ आसेल्ले म्हिए च्ह युब्मुँ।
नोआ क्यु झाजर आहोंन् समा च त्हेर्बै म्हिमैं चब, थुँब, ब्ह्या लब लसिन् मुँल, चमैं छले ढुक्कले ह्रों-ह्रोसए पार्लेन् प्ररिबै त्हेर्न थाइ आसेल्ले थेबै नाँ बाडिइ युसि म्हिमैं ताँन् सैवाइ।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बनेबै तोन्दोंरि सै केर आफेब् तयाइमुँ, दिलेया छ तब ह्रोंसए इच्छाइ आङिं, परमेश्वरजीन् छ लवाब् ग।
सुत्केरि बेथा ल्हैदिब् धोंले ताँन् सृष्टिइ तिंयाँ समा दुःखए सो सेंरिइमुँ बिसि ङ्योइ सेइमुँ।
छलेन ओंसोंबै पृथ्बीलाज्यै या परमेश्वरजी नास लवाइ, खीजी बिब् आङिंसि खैच्हिजी लप्रबै ताँन् म्हिमैंलाइ खीजी क्युइ म्यालवासि सैवाइ। दिलेया ठिक के लल् त्हुम् बिसि बिप्रबै म्हि नोआ मुँल। छतसि परमेश्वरजी नोआ नेरो अरू म्हि ङि जोगेमिंइ।