16 च लिउँइँ याहवेहजी झाजए म्रा तोरमिंइ।
परमेश्वरजी नोआने बिब् धोंले सो प्ह्याबै ताँन् खालर्बै भाले नेरो योंम नोआने बालु क्यु झाज न्होंर होंइ।
पृथ्बीरि प्लिच्यु त्हिंइ समा नाँ बाडि तरिमा पृथ्बीर क्यु ल्हें तसि क्यु झाज क्यु फि-फि क्वेसि सउँइँले कैंडो ह्याबर होंइ।
झाइले याहवेहजी लद् बिबै के ताँनन् नोआइ लइ।
भाले नेरो योंम तिजोर-तिजोर नोआने बालु क्यु झाजर होंइ।
छतसि ह्युल लालेया, मा ङ्युँइर कोंमैं तेयालेया,
झाइले क्हि घ्याँर छेनाले प्रब्मुँ, धै क्हिए प्हले थुरारिब् आरे।
“छबिमा च बुद्धि आरेब्मैं छ्युगु किंबर ह्यारिमा प्ह्रेंरो धिंर फेखइ, धै बत्तिर छ्युगु झोंसि टिरिब्मैं प्ह्रेंरोने बालुन् ब्ह्याए भत्यार चबर धिं न्होंर होंइ। धै म्हिमैंइ म्रा तोरवाइ।
धिं क्ल्हे रेसि म्रा तोरवाबै लिउँइँ क्हेमैं बैरु रासि म्रा ह्रादै ‘ओ प्रभु, म्रा थोंमिंन्,’ बिब्मुँ, दिलेया खीजी ‘क्हेमैं खनिउँइँले खल ङइ क्हेमैं ङो आसे,’ बिब्मुँ।
क्हेमैंइ परमेश्वर फिर बिश्वास लइ। छतसि खीए शक्तिउँइँले क्हेमैंइ चु आशिक योंबै ल्हागिर खीजी क्हेमैंलाइ जोगेसि थेंइमुँ। च आशिक चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर खीजी उँइँमिंब्मुँ।