6 छतमा “ङइ तले म्हिमैं बनेसि पृथ्बीर थेंगे?” बिसि याहवेहजी पछुत लसि बेल्ले सैं नइ।
छतसि याहवेहजी बिइ, “ङइ बनेबै म्हिमैं, सर क्ल्याँसि प्रबै प्हँलाँ-प्हुँलुमैं, क्ह्योंर टिबै खेदोमैं नेरो मुर्बै नमेमैं ताँन् पृथ्बीउँइँले नास लवाब्मुँ। तलेबिस्याँ चुमैं बनेबइले ङए सैं नइमुँ।”
खीजी चमैंए ल्हागिर ह्रोंसइ फैबै बाछा मैंइ, धै चमैंए फिर खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लबइले खीए सैं एइ।
“मल्किसेदेकए पदरि क्हि खोंयोंन् बिलै खेगि तब्मुँ,” बिसि याहवेहजी कसम चइमुँ। खीए सैं फेर्दिरिब् आरे।
धोका पिंबै म्हिमैं ङइ तिफुँइ आखो; तलेबिस्याँ क्हिजी बिबै ताँमैं चमैंइ आङिं।
क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर चमैंइ ल्हें खे खीए बिरोध लइ, धै तोइ आकेबै क्ल्ह्योर खीए सैं नल् लइ!
ङए म्हिमैंइ ङए कै थेरिगे, धै इस्राएल ङए घ्याँर प्ररिगे बिब ङए सैं मुँ!
छतसि च त्हेर्बै म्हिमैंने ङ प्लिच्यु बर्ष समा बेल्ले ह्रिस खसि बिइ, ‘चु म्हिमैंइ ङए घ्याँ आसेइमुँ, चुमैंए सैं ङ ङाँइले ह्रेंगो तयाइमुँ।’
छबिमा याहवेहजी ह्रोंसए म्हिमैंलाइ नास लवाब्मुँ बिलेया खीजी सैं एसि चमैंलाइ जोगेमिंइ।
छले परमेश्वरजी चमैं ताँन खेंमैंए आछ्याँबै के लबै घ्याँ पिसि एखब् म्रोंइ, खीए खोंर ल्हयो खइ। छतसि खीजी सहर नास लम् बिब् धोंले सहर नास आल।
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी खीजी त्हाँबै म्हिमैंलाइ युगुर्ले आत्याग्दि, धै खीजी पिंबै आशिकमैं या आप्हें।
परमेश्वरए पबित्र प्ल्हलाइ सैं नल् आलद्। परमेश्वरजी आखिरि त्हिंइर स्वर्गर बोबै ल्हागिर खीजी क्हेमैंए फिर ह्रोंसए पबित्र प्ल्हजी छाप ल्हैदिइमुँ।
छतब् म्रोंसि ङ बेल्ले ह्रिस खसि बिइ, ‘चमैंए सैं खोंयोंन् बिलै ङ ङाँइले ह्रेंगोन् तरिम्, चमैंइ ङए घ्याँ आसेइमुँ।’
परमेश्वर प्लिच्यु बर्ष समा खाबने ह्रिस खल? च पाप लब्मैंने आङिं वा? चमैं क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर सियाल् खाँल।
तलेबिस्याँ ताँन् छ्याँबै दान बरदानमैं त्हिंयाँ नेरो लयाँ बनेबै परमेश्वरउँइँले युम्। तलेबिस्याँ खी खोंयोंइ ङ्हरि कुरि आत।