5 ‘ङए आबाइ ङने “ङ सिबर होंइमुँ। छतसि कनान ह्युलर बोसि ङइ तासि बनेबै ङए छगोंर्न ङ पाद् बिसि ङने कसम चबर ल्हैदिल।” छतसि ङ ह्यासि ङए आबालाइ चर पासि एखल् पिंन्।’”
क्हि सर आकोंन् समा क्हिए ङ्होर्बै छैब प्ह्युरसि दुःखले कमैंबै कमैं चल् त्हुब्मुँ। क्हि सउँइँलेन् बनेल, क्हि सन् ग, क्हि सिसि सर्न कोंयाब्मुँ।”
झाइले याकूबइ योसेफने बिइ, “तारे ङ सिबै त्हे तइमुँ, दिलेया परमेश्वर क्हेमैंने बालु तरिब्मुँ, धै क्हेमैंए खेमैं-मामैंए ह्युलर धबै क्हेमैंलाइ एबोब्मुँ।
झाइले योसेफइ ह्रोंसए आघें-अलिमैंने बिइ, “ङ सिबै त्हे तइ। परमेश्वरजी क्ह्रोंसेंन्लेन् क्हेमैंलाइ वास्ता लब्मुँ। खीजी अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबने बाछा फैसि पिंम् बिबै ह्युलर चु ह्युलउँइँले क्हेमैं बोमिंब्मुँ।”
शोक लबै त्हे खाँबै लिउँइँ योसेफइ फारोए के लबै चिब्मैंने छ बिसि ताँ लइ, “क्हेमैंए म्हाँया ङए फिर मुँस्याँ गार आम्हाँदिल्ले चु ङए ताँ फारोने बिमिंन्।
फारोइ बिइ, “क्हिने चइ कसम चबर ल्हैदिब् धोंलेन् ह्यासि क्हिए आबालाइ पाद्।”
शत्तुरमैंइ चुमैंए को क्यु धोंले यरूशलेमर बग्दिवाइमुँ, धै चुमैंलाइ पाबै म्हिमैं खाबै आरे।
चइ पारा कोप्दिसि लबै ह्रोंसए छारा उर येशूए सिनु थेंइ, धै च उए सुँर थेबै युँमाइ हुथेंसि ह्याइ।