1 छतमा योसेफ ह्रोंसए आबाए फिर पद्खु तसि क्रोदै चलाइ म्वें लइ।
सारा कनान ह्युलर्बै किर्यत-अर्बा अथवा हेब्रोन बिबै सहरर सिइ। सारा सियाबइले अब्राहाम बेल्ले शोक तसि सिनु थेंबै क्ल्ह्योर ह्याइ।
क्हिने बालु ङ मिश्रर ह्याब्मुँ, धै क्हिलाइ खैले बिलेन ङइ धबै एसि पखब्मुँ। धै क्हि सिमा योसेफए योइ क्हिए मि हुमिंब्मुँ। धै ह्रोंसए यो क्हिए मिर थेंब्मुँ।”
च्हमैंने चु ताँ बिल् खाँबै लिउँइँ याकूबइ ह्रोंसए प्हले क्ल्ह्योर स्योंसि सो पिंइ, धै ह्रोंसए खेमैंने त्होनेइ।
झाइले योसेफइ ह्रोंसए के लबै बैद्यमैंने ह्रोंसए आबाए सिनुर लिंबै थाँ खबै मसला फोबर ल्हैदिमा च बैद्यमैंइ याकूबए सिनुर लिंबै थाँ खबै मसला फोमिंइ।
परमेश्वर म्हाँदिब्मैं को-कोइ बेल्ले क्रोदै स्तिफनसए सिनु बोसि छगोंर पाथेंइ।
ओ आबामैं, क्हेमैंइ ह्रोंसए प्हसेमैंलाइ छोरों ङ्हाँन्ले कच कच लसि ह्रिस खल् आलद्। बरु प्रभुलाइ म्हाँदिबै छ्याँबै बानि लोमिंसि ठिक तार झोंन्।
ओ अलि-अङाँमैं, न्हरु च्हुइरिब्मैंए बारेर क्हेमैंइ था सेरिगे झाइले प्रभु येशूए फिर आशा आलब्मैंइ धोंले न्हुँ आलरिगे बिब ङिए सैं मुँ।