3 आदम प्रसे सोंच्यु बर्ष तमा चइ च्ह घ्रि योंइ। चए मिं शेत थेंइ।
धबै आदम ह्रोंसए प्ह्रेंस्योने बालु तसि चए प्ह्रेंस्योइ च्ह फिइ। “कयिनइ सैवाबै हाबिलए साटोरि परमेश्वरजी ङलाइ कोलो घ्रि पिंइमुँ।” बिसि हब्बाइ चए मिं शेत थेंइ।
खीजी चमैंलाइ बनेसि आशिक पिंसि “म्हि” बिबै मिं थेंइ। आदम बिबै ओंसोंबै म्हिए प्हसेमैंए ताँ चुर प्ह्रिथेंइमुँ।
शेत फिबै लिउँइँ आदम प्रेब्ब्रा बर्ष सोसि अरू च्ह-च्हमिमैं योंइ।
क्ह्रोंसेंन फिबै त्हे ओंनोंन् ङ पापि मुँल, ङए आमाए फो न्होंर मुँब् ओंनोंन् ङ पापि मुँल।
स्वर्गदूतइ चने बिइ, “पबित्र प्ल्ह क्हिए फिर युब्मुँ, धै ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए शक्तिए छरिउँइँले क्हिइ प्हसे नोब्मुँ। छतसि क्हिए प्हसे पबित्र तब्मुँ, म्हिमैंइ खीने परमेश्वरए च्ह बिब्मुँ।
शेलहए आबा केनान मुँल। केनानए आबा अर्पक्षद मुँल। अर्पक्षदए आबा शेम मुँल। शेमए आबा नोआ मुँल। नोआए आबा लेमेख मुँल।
ज्युउँइँले फिब ज्युन् ग, धै पबित्र प्ल्हउँइँले फिब प्ल्हन् ग।
ताँन् भन्दा ओंसोंबै म्हि आदमइ परमेश्वरजी बिब् आङिंबइले ह्युलर पाप तखइ, च पापइ लमा म्हिमैं सिल् त्हुइ। ताँन् म्हिमैंइ पाप लबइले म्हिमैं ताँन् सिल् त्हुइ।
ताँन् सैमैंए से घ्रिन् आत। म्हि, खेदो, नमेमैं, ताँग, ताँन् सैमैंए से स्यो-स्योबन् तम्।
खैले ङ्यो सउँइँले बनेबै म्हि आदम धोंन् ब्योंब् तइ, छलेन ङ्यो स्वर्गर्बै म्हि धोंन् ब्योंब् तब्मुँ।
च म्हिमैं धोंलेन् ङ्यो ताँनइ ओंसों ङ्योए सैंउँइँले खबै आछ्याँबै इच्छा पूरा लबै ल्हागिर लोब लमल। छतसि अरूमैंने धोंले ङ्योने या परमेश्वर ह्रिस खल।