6 ओ ङए सो, चमैंए म्हि च्होंर आखो, चमैंने प्रब टिब आलद्, तलेबिस्याँ चमैं ह्रिस खसि म्हिमैं सैवाइमुँ, चमैंइ तो लदा ङ्हाँमुँ चन् लसि क्ल्यामैंए मुल च थोवाइमुँ।
झाइले याकूबइ शिमियोन नेरो लेबीने बिइ, “कनानी नेरो परिज्जीथेंमैंए उँइँर क्हेमैंइ ङ खाबज्यै आखोब नेरो आक्वेंब लमिंसि दुःख योंल् लमिंइ। ङए म्हिमैं च्युगुदे मुँ। खनिज्यै चुर्बै म्हिमैं ताँन् त्हुँसि ङने नेखस्याँ ङ नेरो ङए परवामैं ताँन् सैवाब्मुँ।”
दुष्टमैंए सल्लार आप्रब, नेरो पापिमैंइ लब् धोंले आलब, धै परमेश्वर स्यारब्मैंने बालु आटिबै म्हिइ आशिक योंम्।
ओ ङए सो, याहवेहए मिं क्वेद्; ओ ङए खों, खीए पबित्र मिं थेब लद्!
ओ परमेश्वर, क्हिजी दुष्टमैं नास लवास्याँ कति छ्याँब तमल! ओ म्हि सैमैं, ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्!
छतसि ङए सैं तोंइमुँ, ङए ज्यु या ढुक्क मुँ,
पापिमैंने बालुन् ङलाइ नास आलद्, धै म्हि सैमैंने ङलाइ बालु आलमिंन्।
दुष्ट म्हिमैं नेरो आछ्याँबै के लब्मैंने बालु ङलाइ दण्ड आपिंन्! चमैंइ ह्रोंसए ङ्हेब्मैंने बालु छ्याँबै ताँ लम्, दिलेया चमैंए खोंर बिस्याँ आछ्याँबै ताँ मैंम्।
छतसि ङ तोइ आबिल्ले टिरिब् आरे, ङ क्हिलाइन थेब् लबै क्वेमैं प्रिंमुँ। ओ ङए याहवेह पारमेश्वर, ङ खोंयोंन् बिलै क्हिलाइन धन्यबाद पिंरिब्मुँ।
ओ ङए सो, क्हि तले आतोंल? धै ङए खों न्होंर क्हि तले च्हतर्ले आदेल? क्हिए आशा परमेश्वरने थेंन्; तलेबिस्याँ खी ङलाइ मुक्ति पिंबै परमेश्वर ग। छतसि ङ अझै खीलाइन थेब् लब्मुँ।
ओ ङए सो, क्हि तले आतोंल? धै ङए खों न्होंर क्हि तले च्हतर्लै आदेल? क्हिए आशा परमेश्वरने थेंन्; तलेबिस्याँ खी ङलाइ मुक्ति पिंबै परमेश्वर ग। छतसि ङ अझै खीलाइन थेब् लब्मुँ।
ओ ङए सैं, क्हि तले आतोंल? ओ ङए खों, क्हि तले च्हतर्ले आदेल? क्हिए आशा परमेश्वरने थेंन्; तलेबिस्याँ खी ङलाइ मुक्ति पिंबै परमेश्वर ग। छतसि ङ अझै खीलाइना थेब् लब्मुँ।
ओ परमेश्वर, चमैंए दोष उँइँमिंन्; ह्रोंसइ चुबै ङोर चमैं खेंमैंन् फेरिगे; चमैंइ ल्हें अपराधमैं लइमुँ, छतसि चमैं पिवाद्, तलेबिस्याँ चमैं क्हिए बिरोधर राइमुँ।
ओ ङए ज्यु, छोरद्! ओ बीणा नेरो सारङ्गी, क्ह्युरल्ले कै तेद्! तलेबिस्याँ नाँ न्होंन बिब सेरिगे!
ङए बिरोधर ङइ आसेल्ले दुष्टमैंइ लबै चाँजोमैं नेरो आछ्याँबै के लब्मैंइ ङए बिरोधर रोबै जालउँइँले ङलाइ लोथेंन्।
“खो, म्हि सैबर ङिने बालु लोइरि टिले; सोजो म्हि लुडिबर च्ह्यासि टिले;
ठिक के लबै म्हिइ ठिक चाँजोमैं लम्, दिलेया दुष्टमैंए सल्ला बिस्याँ छलु म्हिलुबै तम्।
झाइले ङइ ह्रोंसनेन् क्हिए ल्हागिर ल्हें बर्ष समा योबै रा-रोमैं मुँ। तारे पिरु चदु, थुँनु, धै मोज-मज्जा लसि सुखले टिद्,’ बिब्मुँ।
येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलब्मैंने घ्रि तसि आप्रद्। धर्मि नेरो अधर्मि खैले क्ह्रिमुँ? चारबै ह्वे नेरो मिछु खैब खैले बालु तल् खाँमुँ?